{Afgelopen} Winactie: hangmat of hangstoel van Tropilex

hangmat tropilexHeerlijk genieten van de zon in een comfortabele hangmat… Spreekt bovenstaande foto je ook zo aan? Dan moet je zeker even verder lezen. Dankzij de lieve mensen van Tropilex mag ik immers één lezer een mooie hangmat of hangstoel cadeau doen. Is dat geen leuke manier om de zomer in te gaan?

In een hangmat kan je heerlijk lezen, slapen of lekker luieren. De hangstoel brengt het relaxte van een hangmat en de actievere houding van een stoel dan weer samen in één product. De keuze is aan jou!

Wat kan je winnen?

Tropilex geeft je een gratis hangmat óf hangstoel cadeau. Op de website van HangmatGigant.nl kan je zelf de keuze maken uit de selectie hangmatten en hangstoelen. Daarnaast doet Tropilex je ook een bevestigingssetje cadeau, zodat je je hangmat of hangstoel mooi kan installeren waar je maar wil.

Wat moet je doen om te winnen?

  • Laat hieronder een reactie achter voor zondag 17 april om 20 u en vermeld welke hangmat of hangstoel jij graag zou hebben uit het gamma van Tropilex. (Hieronder vind je twee voorbeelden, maar er zijn nog heel wat meer verschillende modellen/kleurtjes)
  • Like mijn Facebookpagina (Heb je geen Facebook? Geen probleem, stuur me dan even een mailtje: falderie@telenet.be. Dan maak je net zo goed kans om een heerlijke hangmat of hangstoel te winnen!)
hangmat tropilex grenada casablanca

Hangmat ‘Grenada’ Casablanca

 

hangstoel relax vulcano

Hangstoel ‘Relax’ Vulcano

 

Falderie wil naar Rusland

Nu ons tripje naar de Elzas erop zit, is het stilaan aftellen naar de zomervakantie. Vorig jaar hadden we het plan om een rondreis door Polen te doen. Helaas zijn we toen niet kunnen vertrekken.

Polen plaatsen we dit jaar opnieuw op de agenda. Een stukje. Want mijn einddoel ligt een paar honderd kilometer verder: ik droom ervan om dit jaar naar Rusland te gaan. Geen warme streken deze keer. Frankrijk hebben we al genoeg gezien. Spanje en Italië trekken me ook niet zo aan. Rusland wordt het. Volgens Wikipedia het grootste land ter wereld.

En daar stelt het probleem zich: Rusland is zo immens groot dat we onmogelijk alles kunnen zien tijdens één vakantie. Moskou en Sint-Petersburg zijn uiteraard de twee steden die we graag gezien zouden hebben. Aangezien de rit van de ene naar de andere stad al snel negen uur kan duren, zullen we misschien genoodzaakt zijn tussen een van de twee te kiezen. En zijn er misschien nog kleinere steden die de moeite waard zijn? En is Rusland wel veilig genoeg om in te reizen?

Mijn ontdekkingstocht naar Rusland start vandaag. Maar misschien ben jij er al eens geweest, of ken je een leuke website/blogpost die ik zeker gezien moet hebben? Alle hulp is meer dan welkom!

Kan jij me helpen met leuke tips in Rusland?

Falderie en de Elzas

straatsburg, strassbourgDe eerste week van de paasvakantie stond gelijk met een weekje verlof ten huize Falderie. We besloten er een weekje op uit te trekken, richting Elzas. Zo kwam het dat wij enkele dagen vertoefden in het kleine stadje Niederbronn-les-Bains, zo’n vijftig kilometer ten noorden van Straatsburg.

Over het weer kunnen we kort zijn. Dat was ronduit slecht. Maar we trokken naar de Elzas om te luieren en te ontspannen, niet om intensief te “citytrippen”. De regen kon ons dus niet zoveel schelen. Onze hoofdbezigheden de voorbije dagen? Eten, drinken en genieten van de wellness.

Wat we nog deden? Een rondje gokken in het plaatselijke casino, wijn en crémant proeven (en kopen uiteraard. Een stukje vakantie mee naar huis), een dagje Straatsburg én een terugreis langs de Champagnestreek.

Wat me het meest is bijgebleven? Het was een leuke trip, mchoucrouteaar de Elzas is niet meteen de meest verfijnde regio van Frankrijk. De mensen zijn wat stuurser/minder klantvriendelijk en het eten is werkelijk boers. Maar de liefhebbers van choucroute kwamen wel aan hun trekken!

Heb jij nog speciale plannen deze paasvakantie?

 

As We Speak # 10

harlanOndanks alle verschrikkelijke dingen die er in deze wereld gebeuren, blijft ons eigen kleine wereldje draaien en gaan we door. Daarom: een tiende (!) As We Speak op deze blog.

  • Sporten: Zelfs geen excuses meer. We skippen dit item deze maand. Als er volgende maand geen verbetering is, voeren we “Sporten” af uit dit leuke lijstje…
  • Lezen: Daarover schreef ik hier eigenlijk al wat. Ik las “Pogingen iets van het leven te maken” en “Een man die Ove heet”. Intussen heb ik ook Pauwblauw uit. Hoewel het een young adult boek is, vond ik het prách-tig! Misschien later meer daarover. Terwijl jullie dit lezen ben ik vermoedelijk “Ik mis je” van Harlan Coben aan het lezen. En ik moet me dringend naar de bibliotheek/boekhandel reppen want binnen twee weken is het weer leesclub!
  • Televisie: De Mol is voorbij en ik zat er grandioos naast. Intussen is het vooral genieten van Follow The Money en The Blacklist. En hopelijk ook snel van een televisieloze avond in het zonnetje.
  • Eten: Vorige keer vertelde ik in mijn As We Speak over twaalf lieve mensen die op bezoek zouden komen. Wel: dat avontuur hebben we zonder kleerscheuren overleefd! Ik zeg “we” omdat ik het niet alleen had gekund. De avond voordien ben ik immers ziek geworden en heb ik de hele avond onder een dekentje gelegen. Mijn lieve man heeft alle kippetjes die avond in de Marsala gedraaid. Duizendmaal dank.
  • Werk: Mijn opdracht i.v.m. de burgemeesters uit de Antwerpse krant voor de Streekkrant zit er intussen op. Een intensieve, maar geweldig leuke periode. Ik hoop snel een gelijkaardige opdracht te mogen doen: zó genieten!
  • Vakantie: Daarvan geniet ik nu. Als alles goed is gegaan zit ik nu in een heerlijk hotel in de Elzas. Te genieten van de wellness, de streekwijnen en het lekker eten. Proost!

Hoe gaat het met u? En u? En u?

Televisietip: Follow The Money

Doorheen de jaren ben ik de televisiereeksen die Canvas toont wat uit het oog verloren. Judge John Deed, The Inspector Lynley Mysteries (leuke man!), … Ik zag ze allemaal. Tot ik die Britse politie- en detectiveseries beu werd. Dus ging ik op zaterdagavond maar op café, eigenlijk een leukere bezigheid.

Tegenwoordig ben ik op zaterdagavond wel eens thuis (of kan ik alles opnemen dankzij de digitale televisie – geen gedoe met videocassettes meer, waar is de tijd…) en heb ik de leuke reeksen op Canvas herontdekt. Geen Britse series meer, maar wel het fantastische Franse “Le bureau des Légendes” onlangs. Wat hoop ik maar dat daar een vervolg op komt!

Onlangs is ook “Follow the Money” gestart. Een tiendelige reeks van de makers van Borgen en The Killing. (Twee reeksen die ik – tot mijn grote schaamte – nog niet gezien heb) Follow the Money start met een dode man in het water en focust zich vervolgens op intriges binnen de ecologische industrie en de financiële wereld van Denemarken. Met een geweldig acterende Thomas Bo Larsen (politieman Mads, van geen kleintje vervaard), Nikolaj Lie Kaas (Gedreven CEO Alexander) en heel wat anderen. De eerste aflevering kende een trage, ietwat saaie, start. Maar vanaf aflevering twee werd ik helemaal in het verhaal meegezogen. Een absolute aanrader! (Ik denk dat je op de website van Canvas ook de vorige afleveringen nog kan bekijken)

Kijk jij de internationale reeksen van Canvas? Welke moet ik zeker nog inhalen?

 

 

Falderie wint!

G.B.F.Sommige bloggers volg ik echt al jaren. Soms met een korte tussenpauze. Wildcard is een van die bloggers. Toen ik nog als Anna Stesia blogde, kwam ik hem online vaak tegen. Toen ik zelf stopte met mijn blog is het lezen van blogs om eerlijk te zijn ook wat verwatert. Groot was mijn blijdschap toen ik opnieuw begon te bloggen en sommigen er nog steeds waren.

Opnieuw was mijn blijdschap groot toen hij een wedstrijd organiseerde en ik in de prijzen bleek te zijn gevallen!

Ik kreeg van hem de DVD G.B.F., een Amerikaanse film over de introverte homoseksuele Tanner Daniels die zijn tijd in de middelbare school probeert te overleven zonder op te vallen. En dat blijkt geen gemakkelijk karwei te zijn!

Ik heb de film nog niet gezien, maar daar ga ik tijdens een van de komende vakantiedagen zeker eens werk van maken. Bedankt Wildcard!

Nog leuke – onbekende – filmtips voor tijdens een regenachtige vakantiedag?

#noussommesbruxelles

Ik zat er alweer naast: de mol was niet Cathy, maar wel Gilles. Een hot item op maandag, maar helemaal naar de marge verwezen door de verschrikkelijke gebeurtenissen gisteren. In de luchthaven van Zaventem en de metro in Brussel. Ik was gelukkig in het rustige Roeselare toen alles gebeurde…

Januari 2015 (Charlie Hebdo), november 2015 (Bataclan), maart 2016 (Zaventem). Een triest rijtje. Ik wil niet pessimistisch zijn, maar ik vrees meteen ook dat het niet het einde van het rijtje zal zijn. We leven stilaan in een maatschappij waar we rekening met de mogelijkheid houden dat er iets kan gebeuren. De vraag is niet meer “of”, de vraag is eerder “wanneer”. Dát er een aanslag in de luchthaven en in de metro was gisteren, was geen verrassing. Het was wel een gruwelijke schok.

Bezorgdheid om mensen die je kent in Brussel. Opluchting wanneer je leest of hoort dat ze veilig zijn. Ik hoop voor ons allemaal dat we in de toekomst bespaart blijven van zulke horror.

Toch geloof ik dat we niet teveel mogen focussen op deze gruwel. Het leven moet doorgaan. We mogen niet leven in een constante staat van paniek. Daarom pasten we onze plannen gisteren niet aan en trokken we toch het nachtleven van Antwerpen in. Dat toch iets stiller leek te zijn dan anders… Wat gebeurt is, zal ik nooit vergeten. Maar dat het op 22 maart gebeurde, dat probeer ik zo snel mogelijk te vergeten. Laten we van gisteren niet onze 9/11 maken.

Herbekijk zeker ook even het fragment op Eén waarin Bart Peeters de avond mooi en ingetogen afsluit.

Waar was jij gisteren?

 

En De Mol is…

spotlight_programmapagina_3Nog één aflevering te gaan. Laat ik me dus ook nog één keer belachelijk maken. De allerlaatste keer. (Toch als het over De Mol gaat). Ik ben werkelijk geen goede mollenjager. Ik dacht al dat Issabel de mol was. Ik dacht al dat Bruno de mol was. En ik was er rotsvast van overtuigd dat Gilles het spel zou moeten verlaten.

Niets van dat alles: Hanne, Cathy of Gilles is de mol. Wie o wie? Terwijl Cathy de allereerste afleveringen de grote verdachte was, is zij volgens de verschillende krantenpolls nu de minst verdachte kandidaat. De gedoodverfde winnaar zelfs. De West-Vlaamse Hanne werd de eerste afleveringen afgeschilderd als de heilige onschuld. Intussen zien de polls er helemaal anders uit. In eentje zag ik zelfs dat maar liefst vijftig procent van de kijkers haar verdenkt. En Gilles? Ook hij lijkt, net als Cathy, verbeten om te winnen. Niet extreem opvallend, maar toch nog altijd van de partij.

Laat ik nog eens een laatste, hopeloze poging wagen om de Vlaamse mol te ontmaskeren… Hoewel ik van bij het begin dacht dat Cathy het vooral niet zou zijn, ga ik toch op haar gokken. Het zou een meesterlijke mol zijn. Bij de start van het programma hyperverdacht en stilaan steeds minder en minder. De stukken van Newsmonkey (hier en hier) doen me weer wat twijfelen. En wat met Hanne?

En als Cathy dan toch niet de mol is (grote kans gezien mijn pogingen de afgelopen weken), laat haar dan toch minstens het programma winnen!

For the last time: zit je mol er nog in? Wie is je finale gok?

Verbeelding Book Challenge #2

verbeelding book challenge, boeken, lezenIn januari sprak ik jullie al over de Verbeelding Book Challenge waaraan ik zou deelnemen. Februari is qua lezen een barslechte maand geweest. Stilaan kruip ik echter uit het dal en begin ik terug naar een leuk boek te grijpen.

Eens kijken welke items ik in de Verbeelding Book Challenge mag afvinken…

5. een humoristisch boek

26. Een boek dat springt tussen verschillende tijdsperiodes (heden en verleden, verleden en toekomst, heden en toekomst, verleden en nog verder verleden…)

Pogingen iets van het leven te maken las ik voor de website Womenation. Het is het dagboek van de 83-jarige Hendrik Groen die een Amsterdamse bejaardentehuis onveilig maakt. Groen (of wie er ook achter het pseudoniem schuilgaat…) geeft een humoristische inkijk in zijn leven. Of hoe puntje 5 werd afgevinkt. (In tegenstelling tot Sabrina vond ik het niet zo’n goed boek. Weinig kans dat ik de opvolger zal lezen.

Een man die Ove heet las ik voor onze leesclub. Wat mij betreft kan dit boek ook tellen voor puntje 5. Hoewel het boek her en der wat grimmig was, zat er ook ongelofelijk veel humor in. Een prachtig boek, dat ik op één dag heb uitgelezen. (Ik beken: er zat wat tijdsdruk achter, maar het was ook gewoon ongelofelijk goed!) De auteur, Frederik Backman, switcht regelmatig van heden naar verleden – en weer terug.

Wie nog op zoek is naar een leuk boek om te lezen: ik ben momenteel bezig met Pauwblauw van Rosanne Hawke. Over een Pakistaans meisje dat onterecht wordt beschuldigd van blasfemie (godslastering). Een intriest maar wondermooie boek.

Hoe vergaat het lezen jullie?

“Meneer of mevrouw de Burgemeester”

Streekkrant burgemeester borsbeek

Interview met Dis Van Berckelaer – burgemeester van Borsbeek

Ik vertelde het enkele berichten terug al: voor de Streekkrant mocht ik de afgelopen weken enkele burgemeesters uit de Antwerpse rand interviewen. Reden van deze reeks? We zitten intussen halfweg de legislatuur. Een ideaal moment om eens terug te blikken én vooruit te kijken met de zetelende burgemeester.

Een heel leuke opdracht! Het was alweer enige tijd geleden dat ik een wat uitgebreider interview mocht doen, dat maakte het des te leuker. De lokale politiek in deze regio volg ik al wat langer dankzij het freelance werk dat ik al enkele jaren doe. Dat maakt de voorbereiding natuurlijk heel wat gemakkelijker.

Wat hebben we deze reeks geleerd?

  • Politiek is politiek. Of het nu nationaal of regionaal is, dat maakt eigenlijk niet zoveel uit. Maar wat off the record wordt gezegd, kan ik hier uiteraard niet verder gaan uitleggen.
  • Politici zijn wat interviews betreft het omgekeerde van mensen uit de culturele sector. Hoe dichter een politicus bij het nationale niveau aanleunt, hoe sneller hij achteraf nog correcties aan het interview wil aanbrengen. Sommige burgemeesters die enkel lokaal actief zijn, hoefden het interview zelfs niet na te lezen. (Van vertrouwen gesproken!) In de culturele sector heb ik het gevoel dat het andersom is: hoe groter de artiest, hoe minder die geneigd lijkt zaken na te lezen.
  • Dit is echt wel een van de dingen die ik het allerliefst doe. Graag meer van dat! 🙂

Meer te lezen op www.streekkrant.be. Ik deed interviews voor regio Antwerpen-Zuid, Antwerpen-Oost en Antwerpen-Noord.

Volg jij de politiek in je eigen gemeente?