Ik zat er alweer naast: de mol was niet Cathy, maar wel Gilles. Een hot item op maandag, maar helemaal naar de marge verwezen door de verschrikkelijke gebeurtenissen gisteren. In de luchthaven van Zaventem en de metro in Brussel. Ik was gelukkig in het rustige Roeselare toen alles gebeurde…
Januari 2015 (Charlie Hebdo), november 2015 (Bataclan), maart 2016 (Zaventem). Een triest rijtje. Ik wil niet pessimistisch zijn, maar ik vrees meteen ook dat het niet het einde van het rijtje zal zijn. We leven stilaan in een maatschappij waar we rekening met de mogelijkheid houden dat er iets kan gebeuren. De vraag is niet meer “of”, de vraag is eerder “wanneer”. Dát er een aanslag in de luchthaven en in de metro was gisteren, was geen verrassing. Het was wel een gruwelijke schok.
Bezorgdheid om mensen die je kent in Brussel. Opluchting wanneer je leest of hoort dat ze veilig zijn. Ik hoop voor ons allemaal dat we in de toekomst bespaart blijven van zulke horror.
Toch geloof ik dat we niet teveel mogen focussen op deze gruwel. Het leven moet doorgaan. We mogen niet leven in een constante staat van paniek. Daarom pasten we onze plannen gisteren niet aan en trokken we toch het nachtleven van Antwerpen in. Dat toch iets stiller leek te zijn dan anders… Wat gebeurt is, zal ik nooit vergeten. Maar dat het op 22 maart gebeurde, dat probeer ik zo snel mogelijk te vergeten. Laten we van gisteren niet onze 9/11 maken.
Herbekijk zeker ook even het fragment op Eén waarin Bart Peeters de avond mooi en ingetogen afsluit.
Waar was jij gisteren?
La Vie de Falderie 
Ik zat in het vliegtuig Bangkok-A’dam… Die dag vergeet ik nooit meer.
LikeLike
Ik was net toegekomen op kantoor in Gent toen ik het op de radio hoorde van in Zaventem. Ik dacht eerst nog dat ze overdreven en het wel allemaal te wijten zou zijn aan een of ander technisch mankement…
Ik weiger ook om in paniek te slaan en ik vind eveneens dat we niet bang mogen worden om buiten te komen en ons leven te leiden. Maar gisteren ging het even niet, gisteren wilde ik gewoon thuis zijn en me afschermen…
LikeLike
Uiteraard mogen we dat nooit vergeten, maar geen enkele aanslag mag dat… Over vorige week in Istanboel wordt al niet meer gesproken en dat was even gruwelijk…. Het leven gaat gewoon door, er zullen altijd gekken zijn 😦
Ik was toch een beetje bezorgd om mijn broer in Brussel en om B in Mechelen, maar die had ik 2 jaar geleden ook kunnen verliezen, en niet door een bomaanslag……
LikeLike
Steven vertelde al iets bij het ontbijt over een explosie in de luchthaven. Toen dacht ik eerder aan iets van technische aard, helemaal geen aanslag. Tot ik in de wagen stapte…
Ik was een hele dag lang aan de radio en Twitter gekluisterd, maar tegen 17u heb ik dan toch mijn eigen playlist opgezet. Ik had even genoeg van al dat verschrikkelijke nieuws.
We moeten gewoon doorgaan, kunnen ook niet anders. Een leven vol paniek, neen dank u.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi geschreven! Kippenvel… inderdaad een heel triest lijstje! Ik vind ook dat we ons leven niet mogen laten beheersen door angst ; goed dat jullie toch naar Antwerpen zijn geweest…
LikeLike
Mij collega kwam binnen: Er is een aanslag op de luchthaven geweest. De rillingen liepen over mijn rug en iedere een zocht onmiddellijk het internet op.
LikeLike
Ik hoorde het nieuws in de auto, maar dacht dat het om een gaslek of zo ging in Zaventem. De rest van de dag thuis gewerkt met de radio aan. Mijn lief is in de namiddag nog nr Brussel geweest voor een afspraak bij Moeder Lambiek dichtbij het Beursplein. Naar de avond toe zat het café vol. Het leven gaat door, idd. We mogen hen ons klein geluk niet laten afnemen. De gebeurtenissen zijn iets om even bij stil te staan, maar ze mogen niet tot paniek leiden.
LikeLike
Ik was net op mijn werk. Het was kalm dus ik las online even de krant. We zijn van heel de dag
LikeLike
aan het scherm en de radio gekluisterd geweest. Ook ontdekt dat er een vriend net door de gate was in Zaventem. Wat een dagje…
Vandaag ook nog een beetje in een roes.
LikeLike
Ik ben langzaam aan het bekomen. Ik was aan het werk. En deed dat de rest van de dag met dezelfde inzet als altijd… we have to move on.
LikeLike
Veel liefde voor Bart Peeters. Met zijn mooie en simpele liedjes weet hij altijd de juiste snaar te raken. Binnenkort ga ik naar een optreden van hem en daar kijk ik naar uit.
Ik ben vandaag ook op de trein richting Antwerpen gekropen voor een winkeldag en etentje met m’n mama. Gewoon omdat ik ervan overtuigd ben dat dit idd nog kan gebeuren, maar dat we nooit gaan weten waar of wanneer. Ik was gisteren thuis aan het werken in Mechelen en besefte dat dit ook hier kan gebeuren op de trein of op een openbare plaats. Hoe rot het ook mag zijn, de slachtoffers waren allemaal op de verkeerde plaats op het verkeerde moment toen een bende georganiseerde gekken besloot hun ding te doen.
Het kan ons allemaal overkomen en dus is het blijven doen wat we anders doen of ons thuis opsluiten. In dat laatste geval hebben zij gewonnen!
LikeLike
Aan het werk. Werk niet zover van de betreffende metro en dat maakt het wel zo unreal om zo iets dichtbij te weten afspelen…
LikeLike
Ik was die ochtend bij mijn vriendin in Leuven toen ik het nieuws hoorde. Via Mechelen toch op het werk geraakt (normaal spoor ik via Brussel, maar er was daar geen treinverkeer mogelijk). Ik vind het vreselijk wat er gebeurd is, en ben blij dat alles ok is met familie en kennissen, maar toch lijkt het mij minder te raken dan de aanslagen in Parijs vorig jaar. Precies alsof ik afgestompt geraak voor dit soort geweld 😦 Maar angst heb ik eigenlijk niet…
LikeLike
Ik begrijp wel wat je zegt over dat het je minder lijkt te raken. Ik heb een beetje hetzelfde gevoel. Na Parijs was ik echt in shock. Nu heb ik wel de hele dag alles op de radio gevolgd, maar het was toch veel sneller “back to business”, geen foto’s op facebook,…
LikeLike
ik lag heerlijk thuis in bed…nog onbezorgd en veilig
LikeLike
gewoon thuis…
maar ik ben er nog niet goed van
LikeLike
Beter als Bart Peeters zou ik het niet kunnen verwoorden. Ik draag Brussel in mijn hart, zelf afkomstig van Brabant en nu wonend in Oost-Vlaanderen. Vreselijk voor hen die er rechtstreeks mee te maken kregen maar ik behoed me voor verbittering en ‘gekleurde’ berichtgeving via radio en televisie.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi! Door het tijdsverschil las ik het nieuws pas uren later. Zo vreemd is dat…
LikeLike