What’s the pressure

Het circus dat Eurosong heet, is weer van start gegaan. Vanavond is “onze” Laura Tesoro aan de beurt in haar halve finale. Met “What’s the Pressure” hoopt ze in Stockholm de harten van Europa (en omstreken) te veroveren. Benieuwd of ze vanavond de halve finale overleeft. De andere kandidaten heb ik nog niet gehoord maar ik geloof wel dat Tesoro een kans maakt. Zeker als je haar liedje vergelijkt met sommige van onze vorige inzendingen. Remember “Like the Wind” van Vanessa Chinitor of dat verzonnen taaltje van Ishtar?

En zo duik ik weer even de Belgische Eurosonggeschiedenis in, op zoek naar mijn favoriete Belgische inzending aller tijden. Het is een spannende nek-aan-nekrace geworden tussen twee nummers uit de oude doos: “Soldiers of Love” (1987) van Liliane Saint-Pierre en “Jennifer Jennings” (1969) van Louis Neefs. Na wat getwijfel ga ik voor Jennifer Jennings. Wist je trouwens dat Louis Neefs twee jaar eerder ook al eens meedeed, met die andere klassieker “Ik heb zorgen”?

Wat is voor jou de mooiste/grappigste/meeste memorable Belgische inzending voor het songfestival? (Of voor de Nederlanders: leer ons jullie mooiste inzending kennen!)

Dit bracht de maand april…

Bloggers horen zich niet te blind te staren op statistieken. Althans, dat is mijn mening. Soms is het echter wel eens leuk om er een blik op te werpen. Daarom keek ik eens naar wat de maand april bloggewijs heeft gebracht en wat jullie het liefst lazen!

Trouwen was een belangrijk thema hier bij Falderie. Het meest gelezen blogbericht was dat over Blind Getrouwd. Achteraf gezien blijkt dat ik er boenk op zat met mijn voorspelling: enkel de relatie van Nuria en Stijn heeft het programma overleefd. Maar om dat te weten, moest je niet echt een helderziende zijn… Nog een item over trouwen deze maand was mijn éénjarige jubileum, hier te lezen.

Het tweede, meest gelezen item was dat van de winactie voor een hangmat of hangstoel (hier). Mijn allereerste winactie ooit. Zo fijn dat ik er iemand mee mocht blij maken. Rusland en Prince strijden om de derde plaats. Rusland haalt het nipt van Prince. Twee blogposts die me nu wat verdrietig stemmen. Prince zal gemist worden en naar Rusland trekken we dit jaar helaas toch niet. Na lang getwijfeld hebben we beslist om toch maar weer naar Frankrijk te trekken. Maar die reis naar Rusland, die komt er zeker ook nog ooit! (Omdat ik het niet kan afleren: hierboven een leuk filmpje van de immer hilarische Jimmy Fallon die Prince herdenkt!)

Als uitsmijter: een opvallende in het lijstje van de maand april. “Yeah Bitch, Hold my Poodle” was een blogpost die ik in de maand februari schreef. Toen het nieuws bekend raakte dat Issabel uit De Mol een eigen kledinglijn zou lanceren, werd deze post plots weer populair.

En nu is het aan jullie. Spam gerust de link naar je meest gelezen blogbericht van vorige maand! (Of naar een blogpost waar je stiekem wel wat trots op bent!)

 

 

Press Days bij Global Image

hentho gin, press days, global image, pronails, cavaliereVorige week ging ik samen met Sandra/MijnMama van Genieten in Stijl naar de persdagen van PR-bureau Global Image. Het was al de tweede keer dat we bij hen te gast waren (zie ook hier) en de mensen van Global Image weten duidelijk hoe ze volk moeten ontvangen. Het was weer erg gezellig én we ontdekten weer heel wat nieuws op vlak van interieur, beauty, schoenen en food/drank.

Beauty

Vorige keer lakte een lieve dame van ProNails onze nagels al eens. Deze keer konden we kennismaken met Sopolish Protect en Peel. Dit is een semi-permanente nagellak die wel 14 dagen mooi blijft. Dankzij het vliesje dat eerst op de nagels wordt aangebracht, worden de nagels zelf niet beschadigd. Is het tijd om de nagellak toch te verwijderen? Geen gepruts met nagellakremover: je kan de nagellak heel eenvoudig zelf van je nagels pellen. Ik stond er wat sceptisch tegenover: een nagellak die 14 dagen goed blijft en die je bovendien in enkele seconden kan verwijderen? Daar ben ik veel te onvoorzichtig en onhandig voor. Ik moet mijn mening echter herzien: de nagellak is echt heel lang mooi gebleven, ik kreeg heel wat complimentjes over die frisblauwe kleur én het duurt inderdaad niet lang om alles te verwijderen.

Eten en drinken

Ik ben nooit een gindrinker geweest. Geef mij een lekker glaasje wijn of cava en ik ben content. Maar gin? No thanks! Onbekend is onbemind. En dat bleek toen ik toch eens proefde van HenTho Gin, een authentieke artisanale Antwerpse gin. Fris, kruidig en ongelofelijk lekker. Als ik eens passeer in de Gintonicshop ga ik me zeker een fles aanschaffen!

Opnieuw van de partij was Cavalier, een Belgisch familiebedrijf dat gespecialiseerd is in het ontwikkelen van chocolade zonder toegevoegde suikers. Ik proefde al eens van de chocolade met stevia en dat was helemaal top. Op de persdagen ontdekte ik dat Cavalier ook een choco op de markt brengt. Razend benieuwd of die choco ook mijn notoire Nutella-eters zal kunnen overtuigen. Ik hou jullie op de hoogte!

Speciale vermelding ook voor Mme Bovary, een conceptstore op de Antwerpse Melkmarkt. (Check hier zeker ook eens de webshop) Bij Mme Bovary konden we proeven van een heel speciaal snoepje: The Real Wine Gum. De witte snoepjes proeven naar een glas Chardonnay, de rode snoepjes doen je denken dat je een glas Merlot drinkt. Heel speciaal!

Interieur

Op de persdagen maakten we ook kennis met Pomax. Kennismaken is misschien wat overdreven. De naam was me niet onbekend, ik kende hen van de winkels in o.a. Antwerpen en Wijnegem Shopping Center. Op de persdagen lieten ze een deel van hun collectie zien: tijdloze en toch trendy items die kleur en ziel aan je interieur kunnen geven. Ik was alvast érg blij met het kommetje dat we in onze goodie bag kregen. Bedankt Pomax!

En bedankt ook Global Image. Het was weer een topeditie!

Kan men jou plezieren met een lekkere gin? Of ga je toch liever voor het vertrouwde wijntje of pintje?

 

It’s been 7 hours and 13 days…

De dood van een ster is altijd eventjes een lichte schok. Omdat je het nooit verwacht. Mensen als David Bowie, Amy Winehouse en Robin Williams, in sommige hoofden zijn ze onsterfelijk. Na de schok gaat het meestal echter weer snel back to reality.

Maar nu niet. Ik blijf artikels lezen en naar muziek luisteren. Het blijft even onwerkelijk. Want Prince is er altijd al geweest, zo lang als ik me kan herinneren. Ook de rest van de wereld rouwt nog even verder over de dood van Prince. Morgen is het “7 hours and 13 days” geleden dat Prince stierf. Heel wat (Amerikaanse) radiostations zullen gelijktijdig een eerbetoon aan hem brengen door “Nothing Compares 2 U” te draaien.

Want wist u…?

  • …dat Nothing Compares To You niet van Sinéad O’Connor is maar van Prince?
  • ..dat dat gekke Ierse wijf over vijftien dagen zingt, terwijl het er bij Prince maar dertien zijn?

Ik zal jullie niet lastigvallen met teveel gezaag over hoe fantastisch die kleine purpelen man wel niet was. Maar sta me toe jullie de komende tijd af en toe een schoon fragmentje te laten horen. Jullie zullen er versteld van staan wat voor mooie muziek de man gemaakt heeft. Niet alleen voor zichzelf, maar ook voor heel wat andere artiesten.

Welke versie van Nothing Compares 2 U hoor jij het liefst: Prince of Sinéad O’ Connor? Mijn antwoord kan je ongetwijfeld al raden…

As We Speak # 11

dessertVandaag zijn we 1 mei, het ideale moment om nog eens terug te kijken op de afgelopen maand.
– Sport: Blijft mijn zorgenkindje. Er is nog niets veranderd. Ik sport niet. Maar ik ben het wel van plan. Bij voorkeur morgen. Of anders overmorgen. Sport kijken lijkt me leuker. Roland Garros komt er weer aan. Ik had mezelf vorig jaar beloofd dat ik tickets zou kopen om eens live te gaan kijken. Maar wat was ik teleurgesteld toen ik de ticketprijzen zag… Nota aan mezelf: volgend jaar vroeger kijken zodat er ook nog betaalbare tickets zijn. Dit jaar supporter ik dus gewoon vanuit de zetel!
– Lezen: Gaat ook wat kalmer dan voordien. Voor onze leuke leesclub las ik “Lolita lezen in Teheran”. Leek me een heel goed boek, maar wat viel dat tegen! De volgende die we gaan lezen is “Jij zegt het” van Connie Palmen. Een boek dat ik normaal gezien nooit zou kiezen, dus ik ben heel benieuwd!
– Eten: Op kookvlak heb ik weer een paar stapjes vooruit gezet. Dat allemaal dankzij de immer sympathieke Lieve Byttebier en haar Cookery Class. Vorige keer leerde ik er een heerlijk stoofpotje van kip maken. Deze keer gingen we voor vis: vintage scampi als voorgerecht en Kabeljauwhaasje in de oven als hoofdgerecht. Het dessertje (met o.a. sprits, blauwe bessen en ricotta) zie je op de foto bovenaan.  Wie dat wil proeven, moet maar eens bij me langskomen… Gisteren proefden mijn zusje en mama van de scampi en het dessert en ze waren helemaal verkocht. Bedankt Lieve!
– Televisie: twee nieuwe series aan het volgen. Op zaterdagavond is er Whitechapel (een intrigerende serie met een vreemd sfeertje) en op zondagavond kijken we Blindspot. Woensdagavond is echter mijn favoriet, met de heerlijke James Spader als Raymond Reddington in The Blacklist.
– Muziek: een intrieste maand voor de muziekwereld. Ik heb er nog steeds geen woorden voor. (Voor wie toch niet weet waarover ik het heb, lees hier)
– Werken: Terwijl jullie dit lezen ben ik ongetwijfeld hard aan het werk. Neen hoor, niet voor iedereen betekent 1 mei congé. Via het systeem van flexi-jobs werk ik vandaag wat extra. Want de socialisten moeten na hun optocht toch een drankje kunnen bestellen he?!

Uitkijken doe ik deze maand naar het geplande blogetentje met een stel leuke vrouwen (Lees hen hier: Liese, Josie, Kelly, Sylvie, Renilde en Tiny). Daarnaast willen we zeker ook de knoop doorhakken over onze zomervakantie!

Hoe gaat het met jullie? En wat zijn de vooruitzichten voor mei?

Liebster Award – Discover new blogs

liebster awardDe Liebster Award is hier al wel eens gepasseerd, maar toch was ik weer erg blij dat ik hem kreeg van Kim. Hartelijk dank Kim! Ik zag meteen een overeenkomst tussen Kim en mezelf: allebei uit de Antwerpse Zuidrand, allebei verhuisd naar het mooie West-Vlaanderen. Dat zijn de goeikes hé… 😉

De Liebster Award dus… Deze virtuele award wordt doorgegeven van blogger naar blogger. Op deze manier leer je heel wat leuke, nieuwe blogs kennen. Here we go!

  • Waarover gaat je blog en wat wil je ermee bereiken?

Een logische vraag aan een blogger, maar meteen ook een moeilijke. Ik heb een persoonlijke blog waarop ik schrijf over alles wat ik mee maak, wat me raakt en waar ik mee bezig ben. Veel dingen zijn, denk ik, ook voor jullie wel herkenbaar. (Hoop ik…)

  • Wat is volgens jou de mooiste reisbestemming?

Daar ben ik nog niet helemaal uit. Als ik kijk naar waar ik al ben geweest, ga ik – denk ik – voor de Côte d’Azur. Wonderschoon. Maar dichter bij huis hou ik – ook in Frankrijk – van Parijs. Ook wondermooi. Helemaal anders, maar beide plaatsen hebben een plekje in mijn hart.

  • Wat is het meest gênante moment dat je op reis hebt meegemaakt?

We gaan terug in het verleden, naar het gezegende jaar 2004 (of toch ongeveer die periode). Jessy en ik gingen voor het eerst echt helemaal alleen op reis. Omdat we wat op ons geld zaten én omdat we redelijk laat boekten, viel de keuze op Tunesië. Waarom ik nooit meer naar Tunesië trek lees je hier.

Het meest gênante moment dus… Op de laatste dag lagen we gezellig te zonnen. Druk gedoe wat verder: bleek dat er twee toeristen hun vliegtuig gemist hadden. Uitgelachen dat we die mensen hebben. Wie mist er nu in hemelsnaam zijn vliegtuig? Dat moesten wel twee domkoppen zijn. Wel… die twee debielen… dat waren wij. Gejankt dat ik heb. Ik. Wou. Echt. Weg! Gelukkig zijn we diezelfde avond toch weer huiswaarts kunnen keren, mits een kleine meerkost. (Alles opgeteld hadden we – achteraf gezien – dus eigenlijk een duurdere bestemming kunnen kiezen…)

  • Wat staat er bovenaan jou travel-bucketlist?

Ik schreef er onlangs al over, hier. Rusland. Dat is werkelijk mijn droombestemming. Ik hoopte deze zomer te kunnen gaan, maar wellicht zullen we onze reis toch wat uitstellen. Tot er wereldvrede is. (Of tot ik té ongeduldig word) Ik bekijk het maar positief: verlangen is ook iets moois.

  • Met welke bekende persoon wil jij wel eens op een onbewoond eiland stranden en waarom?

Tot vorige week zou ik zonder nadenken Prince geantwoord hebben. Omdat hij de enige bekende persoon is, die al zowat mijn hele leven meegaat. Ik viel voor hem rond mijn twaalfde en die liefde is nooit meer verdwenen. Omdat hij een muzikaal genie is, een podiumbeest en een (op een bizarre manier) lekkere vent. Maar helaas… Hij is niet meer. Een andere naam kan ik hier niet geven, dat zou aanvoelen als ontrouw.

  • Welk lekker recept heb je in het buitenland leren kennen?

Hier zet ik mijn joker in. Ik denk niet dat ik in het buitenland al een lekker recept heb leren kennen. Ik ben aartsconservatief als het over eten gaat en ik ben doodsbenauwd van eten dat ik niet ken. Ik ben dus al blij als ik op reis lekker kan eten en geen honger moet hebben.

  • Welke 3 liedjes staan er zeker op jou mp3 als je op reis vertrekt?

Een mp3 heb ik eigenlijk nog steeds niet. Ik zweer bij echte cd’s. De laatste jaren gaat Musicology steevast mee, Paris van Zaz en iets van de heerlijke Hugh Laurie.

  • Ik ga op reis en ik neem mee…..Welk bizarre item kan jij niet missen en waarom?

Bizarre items zitten er nooit in mijn valies. Ik vertrek nooit zonder lader voor mijn gsm, dat is zowat het belangrijkste item dat ik mee heb.

  • Stel je mag morgen je droomjob kiezen, wat zou je worden?

Ik geloof niet in dé ultieme droomjob. Elke job heeft zijn voor- en nadelen. Er zijn altijd dingen die je graag zal doen en dingen die je minder graag doet. Collega’s die je graag hebt en collega’s die je minder graag hebt. Ik ben momenteel gelukkig met de job die ik doe en het leven dat ik daarnaast heb. Beetje saai?

  • Aan welke tourist-trap zou jij je niet meer laten vangen?

Een rondleiding in een van de grote champagnehuizen. Hebben we één keer gedaan. Peperduur, je leert helemaal niet zoveel bij en achteraf krijg je één klein glaasje champagne. Geef mij dan maar een leuke trip langs kleinere champagnehuizen waar we verschillende soorten kunnen proeven én kopen. (Waardoor het nóg slechter is voor ons budget, maar we hebben er wel meer plezier aan…)

Het leuke aan deze award is dat ik hem natuurlijk ook weer aan iemand anders mag doorgeven.

Ik nomineer met graagte een paar leuke blogs die ik vrij recent heb leren kennen:

Mijn vragen voor jullie:

  • Wanneer en waarom ben je beginnen bloggen?
  • Elk blogbericht van jou moet iedereen gelezen hebben?
  • Staat er een reis op het programma deze zomer? (Naar waar?)
  • Wat is je mooiste concertherinnering?
  • Lees je een krant? En welke?
  • Wie is je grootste voorbeeld?
  • Als je voor je bloglezers zou moeten koken, welk gerecht zou je voor ons maken?
  • Wat vind je het meest inspirerende citaat?

 

Nothing compares to you

Ik: “Ach, straks zullen we wel horen dat dat weer zo’n flauwe grap is. Vorige week was hij toch ook even dood verklaard?
Zus: “Het klinkt écht serieus. Hij is dood. Dood.”
Ik: “Dakanni

Het is nog altijd moeilijk te geloven. 57 was hij nog maar. 57. Dan hoor je niet dood te gaan. Zeker niet als je eigenlijk een onsterfelijke god bent.

Want dat was Prince. Is Prince. Want zijn muziek zal altijd blijven bestaan. De grote hits: Purple Rain, 1999, Cream,… Maar net zo goed die kleine, mooie pareltjes die bijna niemand kent. Blue Light, Tangerine,… Maar dat kleine, leuke mannetje gaan we nooit meer live aan het werk zien. Niet meer op Werchter (mijn eerste keer), niet meer in het Sportpaleis (mijn laatste keer), niet meer op het Sint-Pietersplein.

Grote muzikanten die sterven is altijd een trieste gebeurtenis. Prince was niet zomaar een muzikant. Hij was mijn énige, échte muzikale held. Vaarwel held. Ik ga je missen.

 

Blind Getrouwd

Blind Getrouwd

Foto: VTM

Wat als je je jawoord geeft aan iemand die je nog nooit gezien hebt? Dat deden drie Vlaamse koppels in Blind Getrouwd, een programma op VTM.

Vooroordelen

Mijn mening was duidelijk: “een verschrikkelijk programma waar wellicht enkel marginalen zich voor zouden inschrijven“. Toch wou ik even checken of die mening van mij wel terecht was. Dus keek ik naar de eerste aflevering…

…En ik ben nog altijd aan het kijken. Volgende week zendt VTM de laatste aflevering uit. Waarom ik nog altijd kijk? Omdat het boeiende televisie is. Omdat je je gaat afvragen hoe zo’n experiment zou aanvoelen als je zelf mee zou doen. Omdat ik gewoon een ordinaire gluurder ben met nieuwsgierigheid én leedvermaak. En omdat ik intussen supporter voor Nuria en Stijn! – helemaal geen marginalen. Bye vooroordeel!

Drie huwelijken

Nochtans leek het de eerste aflevering duidelijk: zowel Daisy & Geert als Nuria & Stijn waren een totale mismatch. Enkel Jonas & Inge, daar zou je nog wat geld op durven zetten. Maar gelukkig is niet alles wat het lijkt.

Nuria en Stijn hebben zich ontpopt tot hét ideale koppel. Schattig om die twee bezig te zien. Jonas en Inge lijken nog niet goed te weten wat het wordt, maar qua persoonlijkheden denk ik wel dat de experten een geslaagde combinatie hebben gevonden. En Geert en Daisy… Ik word al wat ongemakkelijk door hun naam te typen. Blind Getrouwd is een heerlijk programma om naar te kijken. Maar naar Daisy en Geert kijken geeft me een ongemakkelijk gevoel. Verlos die mensen toch uit hun lijden. Eerst had ik medelijden met Daisy: gekoppeld worden aan een man als Geert (ik vind hem toch wat creepy overkomen…). Maar gaandeweg heb ik mijn mening moeten bijstellen: het is eigenlijk toch ook een heel erg vreemd meisje. (Ladies night = alleen in de zetel Familie kijken met een whiskey en chocolade?! ) Dus misschien klopt de combinatie wel?!

Mijn gok? Van de drie koppels denk ik dat enkel Nuria en Stijn de relatie echt een kans zullen geven.

Kijken jullie ook? En hoe denken jullie dat het zal aflopen? 

 

And the winner is…

hangmat barbuda ocean tropilex hangmatgigantDe allereerste winactie op deze blog werd duidelijk door jullie gesmaakt. En wat had ik graag meer hangmatten kunnen weggeven. Want ik gunde het jullie allemaal. Helaas kan er maar één iemand winnen. Dus riep ik de hulp in van mijn bevallige assistent (lees: mijn man) om als onschuldige hand te fungeren.

Hij trok Evelien als winnaar van de hangmat ‘Barbuda’ Ocean. Proficiat Evelien!

En nogmaals dank aan Tropilex waardoor ik deze leuke winactie kon organiseren.

 

Zeer goed hout – Martine de Kok

Ik doe wekelijks heel wat kilometers met de wagen. Tijdens die vele uren in de auto luister ik vaak naar de radio. Omdat al dat gepraat na een tijdje toch wat gaat vervelen, zet ik regelmatig ook een cd op. Ik ben het soort mens dat goede muziek nooit beu word. Zo heb ik eens zes maanden naar dezelfde cd van Hugh Laurie geluisterd. Of luisterde ik drie maanden lang naar dezelfde vijf nummers van Lana del Rey. Ik beken: ik ben een muzikale autist.

De laatste weken zoek ik het iets dichter bij huis. Ik kreeg de prachtige cd “Zeer goed hout” van de Antwerpse zangeres Martine de Kok. Al bij de eerste luisterbeurt was ik helemaal verkocht. Muzikaal gevarieerd. Eigenzinnig. Herkenbare teksten. En ongelofelijk schoon. Schrik niet van een fanfare die plots passeert. Laat je verrassen door pareltjes van songs. “Plastieken Stoel” kreeg al meteen een speciaal plaatsje bij mij. Een prachtnummer over een man die terugkijkt op zijn leven. Ook “Billy” (zie filmpje hierboven) heb ik al vaak op repeat gezet.

Wil je Martine eens live aan het werk zien? Vanavond is er de vinyl release van “Zeer goed hout” in de Arenbergschouwburg. Check hier alle info.

Welke cd blijf jij opnieuw beluisteren?