antwerpen

Tip Antwerpen #5: Flâneur

flaneur, spaghetti, restaurant, antwerpen Ongelofelijk toch, zij is me weer voor! Dat is het nadeel als je moeder ook blogt: soms ga je naar dezelfde dingen en wil je er allebei iets over schrijven!

Vorige week waren het – zoals je ook in een van mijn vorige blogposts kon lezen – de Antwerpse persdagen. Die dag werd ik uitgenodigd door de lieve mensen van Global Image voor een heerlijke lunch in een spiksplinternieuw restaurant in Antwerpen: spaghettirestaurant Flâneur.

Drie soorten spaghetti

Hét ideale adresje voor de zware twijfelaars onder ons. Er staat namelijk maar één gerecht op de kaart: spaghetti bolognaise. Uiteraard kan je wel kiezen tussen enkele varianten: Classic, Chunky Ragù (met extra veel vlees) en Pomô (de vegetarische variant). Bij deze drie varianten kan je ook nog eens kiezen uit enkele toppings: vier verschillende kazen, rucola en basilicum. Klinkt goed, niet? Daarenboven zijn de prijzen heel democratisch én serveert Flâneur heerlijk wijnen. Flâneur heeft overigens een heel uitgebreide aperitiefkaart. Hoewel er ook heel erg fijne cafés in de buurt zijn, kan je dus ook bij hen aperitieven. (Enige minpuntje: op het eerste zicht zag ik geen tapas op de kaart staan) Ik ging al twee keer in dit restaurant eten. De eerste keer ging ik voor de Classic, de tweede keer ging ik voor de optie met extra vlees. Allebei heel lekker. Ook mijn tafelgenoten die voor de vegetarische variant gingen, waren heel tevreden. Het eten is helemaal top! Bij Flâneur weten ze hoe ze een goede spaghetti moeten maken!

Een lust voor het oog

Het oog wil ook wel wat en daarin stelt Flâneur niet teleur. Het restaurant oogt mooi, hip en geeft een heus ruimtegevoel. Je hebt niet het gevoel dat je buurman in je bord zit te kijken en daar hou ik wel van. Bovendien is er aan elk detail gedacht. Het logo van Flâneur wordt zelfs verwerkt op het zout en de peper. Dit restaurant gaat mij zeker nog terugzien!

Heb jij graag veel keuze in een restaurant of vind je één gerecht op de kaart wel handig?

Uittip: Masterglass Antwerpen

winefair, antwerpen, wijn, event Zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens. Maar laat ons eerlijk zijn: soms is het ook wel eens fijn om de wijde wereld in te trekken en leuke dingen te zien, horen of proeven. Vandaar af en toe op deze blog: een leuke tip op cultureel of culinair vlak.

Winefair

Vandaag op het menu: Winefair. Want tegen een lekker glaasje wijn zeg ik niet snel nee. Zaterdag 26 november en zondag 27 november vindt de Masterglass Antwerpen plaats in Kasteel Den Brandt. Op zaterdag 10 en zondag 11 december kunnen mensen uit de omgeving van Gent terecht in de pop-up Gent. Een event dat naast bedrijven en horecaondernemers ook graag particulieren verwelkomt. Kijk, proef en leer!

Masterglass Antwerpen

Komend weekend dus de masterglass in Antwerpen, een event waarbij er naast wijn ook ruimte is voor andere drankentrends (denk: spirits, cocktails of craft beers) én lekker eten. Want tv-kok Jeroen Meus steekt op Winefair de handen uit de mouwen. Aan zijn Würst-foodtruck kan je genieten van de perfecte match tussen wijn en het gekende Haute Dog-concept. Naast deze specialiteit van Meus kan je ook van andere delicatessen genieten op Winefair. Oesters, chocolade en kaas, telkens in combinatie met een passend wijntje.

Zaterdag kan je de Winefair bezoeken tussen 11 u en 18 u of op de nocturne van 19 u tot 23.30 u. Op zondag is Winefair geopend tussen 11 u en 19 u. Tickets kosten acht euro in voorverkoop en tien euro aan de kassa. Voor de nocturne op zaterdag betaal je 40 euro, inclusief walking dinner door Umami.

Meer informatie vind je op www.winefair.be

Bezoek jij dergelijke evenementen wel eens?

Lekkere burgers bij Sinners

sinners, antwerpen, leopold de waelplaats, zuid, eten Afgelopen woensdag was het nog eens tijd voor een avondje Antwerpen. Samen met mijn lieve ex-collega Barbara ging ik iets eten in een nieuwe zaak op het Antwerpse Zuid: Sinners. Heerlijk weer en een overal voelbare, zinderende spanning omwille van de aankomende voetbalmatch, meer moest dat niet zijn!

Sinners bevindt zich op de Leopold De Waelplaats waar vroeger brasserie Nero was. Ze serveren o.a. wraps, ceviches, taco’s, american burgers,… Voor mijn doen eerder exotisch, maar ik had al veel goede dingen gehoord over Sinners. Dat wou ik uiteraard zelf ook eens uittesten!

Al hield ik mijn keuze toch wat veilig: een old fashioned american burger. Eenvoudig en oh zo heerlijk! Bij ons aperitiefje gingen we voor de calmari rings. Volgende keer doe ik – beloofd – eens zot voor mijn doen en ga ik proeven van de ceviche of taco’s. Een leuke adresje om zelf eens uit te testen!

Dat de Rode Duivels hun wedstrijd tegen Zweden wonnen, maakte de avond helemaal compleet. Op naar de match tegen Hongarije!

Kennen jullie nog leuke nieuwe adresjes in Antwerpen/Brugge/… die de moeite zijn?

Press Days bij Global Image

hentho gin, press days, global image, pronails, cavaliere Vorige week ging ik samen met Sandra/MijnMama van Genieten in Stijl naar de persdagen van PR-bureau Global Image. Het was al de tweede keer dat we bij hen te gast waren (zie ook hier) en de mensen van Global Image weten duidelijk hoe ze volk moeten ontvangen. Het was weer erg gezellig én we ontdekten weer heel wat nieuws op vlak van interieur, beauty, schoenen en food/drank.

Beauty

Vorige keer lakte een lieve dame van ProNails onze nagels al eens. Deze keer konden we kennismaken met Sopolish Protect en Peel. Dit is een semi-permanente nagellak die wel 14 dagen mooi blijft. Dankzij het vliesje dat eerst op de nagels wordt aangebracht, worden de nagels zelf niet beschadigd. Is het tijd om de nagellak toch te verwijderen? Geen gepruts met nagellakremover: je kan de nagellak heel eenvoudig zelf van je nagels pellen. Ik stond er wat sceptisch tegenover: een nagellak die 14 dagen goed blijft en die je bovendien in enkele seconden kan verwijderen? Daar ben ik veel te onvoorzichtig en onhandig voor. Ik moet mijn mening echter herzien: de nagellak is echt heel lang mooi gebleven, ik kreeg heel wat complimentjes over die frisblauwe kleur én het duurt inderdaad niet lang om alles te verwijderen.

Eten en drinken

Ik ben nooit een gindrinker geweest. Geef mij een lekker glaasje wijn of cava en ik ben content. Maar gin? No thanks! Onbekend is onbemind. En dat bleek toen ik toch eens proefde van HenTho Gin, een authentieke artisanale Antwerpse gin. Fris, kruidig en ongelofelijk lekker. Als ik eens passeer in de Gintonicshop ga ik me zeker een fles aanschaffen!

Opnieuw van de partij was Cavalier, een Belgisch familiebedrijf dat gespecialiseerd is in het ontwikkelen van chocolade zonder toegevoegde suikers. Ik proefde al eens van de chocolade met stevia en dat was helemaal top. Op de persdagen ontdekte ik dat Cavalier ook een choco op de markt brengt. Razend benieuwd of die choco ook mijn notoire Nutella-eters zal kunnen overtuigen. Ik hou jullie op de hoogte!

Speciale vermelding ook voor Mme Bovary, een conceptstore op de Antwerpse Melkmarkt. (Check hier zeker ook eens de webshop) Bij Mme Bovary konden we proeven van een heel speciaal snoepje: The Real Wine Gum. De witte snoepjes proeven naar een glas Chardonnay, de rode snoepjes doen je denken dat je een glas Merlot drinkt. Heel speciaal!

Interieur

Op de persdagen maakten we ook kennis met Pomax. Kennismaken is misschien wat overdreven. De naam was me niet onbekend, ik kende hen van de winkels in o.a. Antwerpen en Wijnegem Shopping Center. Op de persdagen lieten ze een deel van hun collectie zien: tijdloze en toch trendy items die kleur en ziel aan je interieur kunnen geven. Ik was alvast érg blij met het kommetje dat we in onze goodie bag kregen. Bedankt Pomax!

En bedankt ook Global Image. Het was weer een topeditie!

Kan men jou plezieren met een lekkere gin? Of ga je toch liever voor het vertrouwde wijntje of pintje?

Zeer goed hout – Martine de Kok

Ik doe wekelijks heel wat kilometers met de wagen. Tijdens die vele uren in de auto luister ik vaak naar de radio. Omdat al dat gepraat na een tijdje toch wat gaat vervelen, zet ik regelmatig ook een cd op. Ik ben het soort mens dat goede muziek nooit beu word. Zo heb ik eens zes maanden naar dezelfde cd van Hugh Laurie geluisterd. Of luisterde ik drie maanden lang naar dezelfde vijf nummers van Lana del Rey. Ik beken: ik ben een muzikale autist.

De laatste weken zoek ik het iets dichter bij huis. Ik kreeg de prachtige cd “Zeer goed hout” van de Antwerpse zangeres Martine de Kok. Al bij de eerste luisterbeurt was ik helemaal verkocht. Muzikaal gevarieerd. Eigenzinnig. Herkenbare teksten. En ongelofelijk schoon. Schrik niet van een fanfare die plots passeert. Laat je verrassen door pareltjes van songs. “Plastieken Stoel” kreeg al meteen een speciaal plaatsje bij mij. Een prachtnummer over een man die terugkijkt op zijn leven. Ook “Billy” (zie filmpje hierboven) heb ik al vaak op repeat gezet.

Wil je Martine eens live aan het werk zien? Vanavond is er de vinyl release van “Zeer goed hout” in de Arenbergschouwburg. Check hier alle info.

Welke cd blijf jij opnieuw beluisteren?

Otentic – de heerlijkste parfums

otentic1 Afgelopen week gingen we naar de opening van de prachtige winkel van parfummerk Otentic. Zij openden hun eerste zaak in de Antwerpse Volkstraat. Het is een ruime winkel geworden waar je je meteen op je gemak voelt.

Op zoek naar een nieuw parfum? De parfum stylistes geven je met plezier professioneel advies. Dankzij het interactieve systeem kan je ook in je eentje op ontdekking aan. De Otentic parfums zijn onderverdeeld in acht specifieke parfum stijlen of moods. Elke mood heeft zelf ook nog eens acht verschillende geuren. Voor elke parfumstijl is er een display voorzien waar je meer informatie vindt over onder andere de samenstelling. Je kan er ook ruiken aan de acht verschillende geurcreaties.

Otentic laat je kiezen uit volgend moods: Fyori, Lemonia, Elegantia, Sedux, Sensuali, Arborath, Grasslands en Aguamondo. Daarnaast lanceren ze ook de lijn “Pure”: een collectie parfums met pure geuren: patchoeli, lelietje-van-dalen,… En dan is er nog “Anno 1785”, dé moeder aller parfums. Dit parfum bevat oude en in de vergetelheid geraakte ingrediënten.

Uiteraard gingen ook wij aan de verschillende geurtje snuffelen. Raar maar waar: onze favoriet vonden we beiden bij Aguamondo. Ik ging voor nummer 8, de felste in zijn reeks. Wat een heerlijk geurtje!

Ik schreef hierover ook voor Womenation.

Draag jij parfum? Wat is je lievelingsgeurtje?

Falderie ging naar haar eerste Press Days!

foto 1

Vorige week was het zover: mijn allereerste Press Days. De lieve mensen van Global Image verwelkomden ons (= mijn lieve mams en mij) op hun Press Days met een heerlijk glaasje cava.

Veel nieuws te ontdekken, zowel op vlak van interieur, beauty, schoenen en drank! Wat mij het meest is bijgebleven:

Body&Bess: dit bedrijf uit Lokeren bestaat intussen zo’n vijf jaar en brengt huidverzorgingsproducten op de markt op basis van frambozenpitolie. Gezond én met een heerlijk geurtje. De heerlijke handmassage die we tijdens de uitleg kregen, maakte het helemaal af! (zie boven)
Cavalier: heerlijke chocolade op basis van Stevia. Ik schreef onlangs al over de groene Coca-Cola, en nu komt ook de chocolade van Cavalier op mijn pad. We proefden ter plaatse de melkchocolade. Als ik daaraan terug denk word ik weer helemaal lyrisch. Minder enthousiast ben ik over de witte chocolade met Stevia, die proeft wat flauwtjes vergeleken bij “the real thing”.
En verder: De vriendelijke dame van Pronails lakte onze nagels in een prachtig kleurtje (zie onder). Ik ontmoette de dame achter kinderspeciaalzaak In de Wolken. En we ontdekten dat Hush Puppies allesbehalve het wat ouwelijke merk is waar ik het aanvankelijk voor hield. Heel mooie schoenen in de collectie!

Eén blogpost is wat kort om alle indrukken weer te geven. Maar hiermee kregen jullie toch een korte impressie van mijn eerste Press Days!

Waren jullie er ook? Interesseren dit soort events je?

(Ik kijk al uit naar de hilarische reacties van de mannen hier…:-))

pronails

De BV en de schrijver

Acteur en komiek Jacques Vermeire was een beetje boos. Boos en teleurgesteld. Om wat hij op de boekenbeurs heeft gezien. Hij kwam op de boekenbeurs om zijn boek/biografie, De Man met de Pet (Borgerhoff & Lamberigts), te signeren. Niet om stripalbums van De Kampioenen te signeren (“soms moest ik er zelfs een signeren waar DDT niet eens in kwam“) of om foto’s met fans te nemen. De boekenbeurs is een BV-beurs* geworden en de échte auteurs zaten vaak werkloos toe te kijken, aldus Vermeire.

Enerzijds heb ik wel begrip voor wat hij zegt. De serieuze auteur naast de BV krijgt heel wat minder aandacht van het publiek. De populairste auteurs deze boekenbeurs waren wellicht Pascale Naessens, Gert Verhulst en Jamie-Lee Six (ik had nog nooit van het kind gehoord, maar wát een rij!). De “echte” auteurs zaten er bij momenten bij en keken ernaar.

Maar misschien moet je het ook anders bekijken. De boekenbeurs is een jaarlijks terugkerend, gigantisch evenement. Twaalf dagen lang viert de literatuur hoogtij in Antwerp Expo. Zou zo’n evenement mogelijk zijn met alleen maar onbekende auteurs, plus enkele zwaargewichten genre Tom Lanoye en Pieter Aspe? Dat lijkt me twijfelachtig in deze tijd. Bovendien lokken de BV’s een heleboel mensen naar de beurs die minder geïnteresseerd zijn in echte literatuur, maar die er op deze manier tóch mee geconfronteerd worden. En die groep mensen zal vaak makkelijk verleid worden om toch ook eens een roman mee naar huis te nemen. En is dat geen win-win voor iedereen?

Mijn boekenoogst dit jaar was vrij beperkt. Ik kocht er slechts twee (voor mezelf dan toch): ééntje van een BV (Puur Eten 2 van Pascale Naessens – al heeft ze intussen bewezen dat ze toch meer is dan de zoveelste BV die een kookboek uitbrengt!) en eentje van een schrijfster (Hotel zonder sterren van Lara Taveirne).

Vinden jullie de boekenbeurs teveel BV en te weinig literatuur is – of is het wel ok zo?

Veel gekocht dit jaar?

*Voor de Nederlanders: BV betekent Bekende Vlaming

Boekenbeurs 2015

Eindelijk is het weer die tijd van het jaar! De bladeren vallen van de bomen, het is al wat frisser én de boekenbeurs is gestart! Nog tot en met woensdag 11 november opent Antwerp Expo de deuren voor elke boekenliefhebber. Een evenement dat ik sinds mijn tiende nog nooit aan me heb laten voorbijgaan.

“Waarom?“, vraagt u zich misschien af. “Uiteindelijk is die boekenbeurs toch niet meer dan één grote boekhandel waar je bovendien nog eens moet voor betalen als je er binnen wil gaan?” Inderdaad, de toegang kost tien euro. Maar je moet al heel veel pech hebben als je niet aan een gratis ticket raakt (de kranten, websites,… smijten er bijna mee naar je hoofd). En het is natuurlijk geen doordeweekse boekhandel. Je vindt hier quasi alle titels, auteurs komen signeren, er zijn lezingen,… De sfeer die de boekenbeurs uitademt is heerlijk. Ik wentel me er maar al te graag een weekje in.

In een vorig leven, toen ik nog bij een educatieve uitgeverij werkte, stond ik heel wat dagen op de stand. Wat een heerlijke tijd! Nu kom ik als bezoeker, maar dat is al even fijn.

Mijn doel dit jaar? Vooral niet té veel boeken kopen. Mijn lijstje beperkt zich op dit moment tot een laat verjaardagscadeau voor mijn lieftallige moeder (een boek van de nieuwe kookgoeroe, Pascale Naessens) en een nieuwe agenda voor volgend jaar. Maar mezelf kennende, zullen er op het einde van de boekenbeurs ook heel wat impulsaankopen in mijn zak zitten.

Eergisteren tekenden we al present op de vooropening. Daar kreeg ik van mijn lieve vriendin Els nog een verjaardagscadeautje. Naast een supermooie ketting van Les Cordes kreeg ik ook een hartje in Brugse kant met daarin een bruidspaar. Dat vond ze op een brocantemarktje bij Diane Broeckhoven, bij wiens ouders het nog aan de muur heeft gehangen. Heel leuk lieve dames! Enne, Diane die vind je nog een aantal keer op de boekenbeurs op de stand van Uitgeverij Vrijdag. Allen daarheen!

Kom ik jullie misschien tegen op de boekenbeurs?

Over smaak valt niet te twisten

Ze zijn weg. En dat is maar goed ook.

Met “ze” bedoel ik de Reuzen van Royal de Luxe. De hele wereld leek het afgelopen weekend wel in de ban van die beestjes. Je kon je Facebook, Twitter of Instagram niet openen of daar stonden ze. Idem voor de krantensites of het nieuws op televisie. Ik vind het best hoor. Leuk dat velen er zo’n plezier aan beleven en er zo in opgaan. Maar laat het aub geen verplichtig zijn.

Ik durfde het aan al lacherig aan “Wat is dat toch met die verdomde reuzen?!” op Facebook te posten. Wat een reacties kwamen daarop! Niet normaal. Enkele gelijkgestemde zielen. Maar een groot deel reageerde érg heftig op die woorden. En aan hen deze boodschap: nee, ik ben niet verzuurd, ik heb wel verbeelding en ik ben geen droogstoppel.

Des goûts et des couleurs, on ne discute pas. Ik zie het gewoon niet. Wat er zo prachtig is aan die Reuzen. En dat lijkt me mijn goed recht, toch?!

Los van het feit dat ik de magie niet voel, heeft de gebrekkige organisatie in Antwerpen me ook geërgerd. Ik moest gisterenochtend op het Zuid zijn en had daarvoor heel wat extra tijd ingecalculeerd. Dat ik op de Vlaamse Kaai niet zou kunnen parkeren had ik al begrepen. Ik begrijp dat je een slapende oma niet mag storen. Maar dat alle straten richting Schelde op het Zuid waren afgesloten en dat er nergens deftige signalering stond, dat was vervelend. Uiteindelijk ben ik in de parking van de Nationale Bank verzeild geraakt. Wegens nergens op het Zuid nog plaats… En ook dat, lieve mensen, heeft niet bijgedragen tot mijn liefde voor de reus.

En jullie, zijn jullie de reuzen gaan groeten?