boeken

Waarom een bos geen ramen heeft

korneel de rynck, waarom een bos geen ramen heeftDe tijd dat ik kinderboeken las, ligt al lang achter mij. De voorbije maanden mocht ik, dankzij mijn werk voor Deze Week, enkele keren op de koffie met auteurs van kinderboeken. Wat betekent dat ik voordien hun boek uiteraard ook las. Een hele openbaring.

Wat worden er tegenwoordig prachtige kinderboeken gemaakt! Het laatste kinderboek dat ik las was Waarom een bos geen ramen heeft van Korneel De Rynck, uitgegeven bij Van Halewyck.  Een bundel met 28 licht filosofische dierenverhalen voor kinderen van 8 tot 108 jaar. Ik fronste even de wenkbrauwen toen ik dat op de achterflap zag staan, maar na het lezen van het boek moet ik die stelling gewoon beamen. Het zijn mooie verhaaltjes om voor te lezen aan kinderen, maar als volwassene haal je er net zo goed zelf iets uit. Om nog maar te zwijgen van de mooie tekeningen van Joris Thys.

Moest je nog op zoek zijn naar een leuk verjaardags- of communiecadeautje dan is dit boek een echte aanrader!

Ben jij thuis in de wereld van de kinderboeken? Nog aanraders?

Verbeelding Book Challenge 2016: de eindbalans

verbeelding book challenge, boeken, lezenJanuari 2017. Tijd om de Verbeelding Book Challenge 2016 af te sluiten. Mijn laatste update dateert van augustus. Benieuwd waar ik ben geraakt? Lees dan zeker even verder!

Al heel wat gelezen

In de voorbije updates konden jullie lezen dat ik een aantal puntjes al van de lijst mocht strepen. Zo las ik volgende titels al:

1. Een boek dat meer dan 600 pagina’s telt: De Pop
4. Een klassieker: De Pop
5. een humoristisch boek : Het meisje in de rode jas
7. Een debuut (het eerste boek van de auteur in kwestie): Pogingen iets van het leven te maken
8. Een boek waarin familie centraal staat: Zoveel leven
9. Een boek waarin geestelijke gezondheid centraal staat: Jij zegt het
10. Een boek waarin de dood centraal staat: Jij zegt het
15. Een boek geschreven door een auteur met Aziatische roots: Lolita lezen in Teheran
26. Een boek dat springt tussen verschillende tijdsperiodes (heden en verleden, verleden en toekomst, heden en toekomst, verleden en nog verder verleden…): Een man die Ove heet
30. Een boek dat een andere deelnemer van de Verbeelding Book Challenge je heeft gegeven: Zo veel leven

Laatste update 2016

Zullen we eens kijken wat ik het laatste deel van dit jaar nog heb gelezen?

Offerlam – Chanette Paul

14. Een boek geschreven door een auteur met Afrikaanse roots

Voor de liefhebbers van een goede thriller!

Als de rododendron bloeit – Santa Montefiore

25. Een boek dat zich afspeelt in een ver, ver verleden
13. Een stiekem-wil-ik-niet-dat-iemand-weet-dat-ik-dit-boek-heb-gelezen-boek

Het verhaal speelt zich af voor de Tweede Wereldoorlog. Ver verleden is natuurlijk relatief, maar voor iemand die geboren is in 1986 lijkt de Tweede Wereldoorlog natuurlijk heel ver weg. De boeken van Santa Montefiore vallen ook wat onder “guilty pleasures“, vandaar dat ik ook puntje 13 mocht wegstrepen.

Tip voor wie dit boek wil lezen: dit boek is het tweede in een reeks. Lees misschien toch maar eerst deel 1!

De eindbalans

13 op 30 heb ik gehaald. Gebuisd dus. Maar dat is helemaal niet erg. Ik heb het afgelopen jaar genoten van de vele boeken die ik las. Het waren er meer dan wat hierboven staat opgesomd, maar niet elk boek paste natuurlijk bij een van de puntjes van de Verbeelding Book Challenge.

Misschien dat ik daar dit jaar wat meer op moet letten. Want uiteraard doe ik ook nu weer mee met de boekenuitdaging van Kathleen. Meer info over de Verbeelding Book Challenge 2017 vind je op haar blog.

Doe jij dit jaar mee met de Verbeelding Book Challenge?

 

Boekenbeurs 2016: Papierscheppen bij Piet

piet moerman, papierschepperij, ambachtelijk, wenskaarten, boekenbeurs, bruggeDe Boekenbeurs 2016 is intussen gestart in Antwerp Expo. De vooropening was traditiegetrouw weer druk, druk, druk. Maandag ging ik al even terug, ondanks het artikel in De Morgen dat me vijf “goede” redenen gaf om niet naar de Boekenbeurs te gaan.

Waarover ik me wel druk kan maken

De prijs van een inkomticket is schandalig hoog. Stel je voor dat je met een gezin van vier naar de boekenbeurs wil. Je betaalt veertig euro inkom, nog eens tien euro voor de parking en omdat we november zijn wil je die dikke winterjas vast ook in de vestiaire hangen. Schan-da-lig duur. (Aan de andere kant: je kan via verschillende kanalen tickets winnen. Je moet al bijna je best doen om niet gratis naar de boekenbeurs te kunnen.)

Maar toch hou ik van de boekenbeurs

De boekenbeurs is één gigantisch grote boekhandel. Wat zo zijn voordelen heeft: je vindt er quasi alles. (Behalve blijkbaar de boeken van Gerolf Annemans. Maar daar ben ik ook niet echt naar op zoek) Heerlijk vind ik het om tussen de boeken te dwalen, her en der iets te kopen en in de verte auteurs zien signeren. En heel wat oude bekenden tegen te komen. De boekenbeurs ademt nog altijd literatuur.

En populaire figuren, én koken. Maar so what? Als er daardoor meer mensen naar de boekenbeurs afzakken, komt dat de sector alleen maar ten goede. Want er zijn sectoren waarin het gemakkelijker gaat…

Doe zelf eens iets: dé ultieme tip voor deze boekenbeurs

Het artikel in De Morgen beweert ook dat er niets interessants gebeurt op de boekenbeurs. Wrong. Check stand 323 B (Zaal 3). Daar staat mijn collega Piet Moerman met zijn Papierschepperij. Op zijn stand kan je zélf papier scheppen, een superleuke activiteit voor zowel kinderen als volwassenen. Nadat je zelf een poging hebt gedaan kan je op zijn stand ook handgeschepte wenskaarten met kalligrafie van gerenommeerde Brugse kalligrafen kopen. Zeker doen als je naar de boekenbeurs gaat!

Wat vind jij van de boekenbeurs?

 

Leestip: Narcotica – Emelie Schepp

Narcotica, Emelie Schepp, De Fontein, thriller, ZwedenMemento”, het debuut van de Zweedse auteur Emelie Schepp, maakte grote indruk op mij. Tot dan liet ik thrillers vaak links liggen. Sinds het lezen van Memento heb ik het genre weer helemaal omarmd. Omdat Schepp liet zien dat een thriller geen typische whodunit hoeft te zijn, dat een thriller ook complex opgebouwd kan zijn. En omdat Schepp een mooie schrijfstijl heeft, die van Memento een literair pareltje maakte. Nu bracht ze haar tweede boek uit, Narcotica.

Opnieuw een topboek over Jana Berzelius

Met een dubbel gevoel haalde ik Narcotica uit mijn brievenbus. Een beetje opgewonden, want ik keek érg uit naar dit nieuwe boek van Emelie Schepp. Maar ook een beetje angstig, want: kan zij het niveau van haar debuut opnieuw evenaren? Indien dat niet het geval zou zijn geweest, zou ik zó ontgoocheld zijn geweest. Maar mijn vrees was onterecht. Terwijl ik mij bij haar eersteling nog door de eerste hoofdstukken moest worstelen, las deze tweede echt van bij de start als een trein.

Centraal in het boek staat opnieuw officier van justitie Jana Berzelius. Terwijl ze in Memento een zaak rond mensensmokkel moest oplossen, start Narcotica met een geval van drugssmokkel. Een vrouw sterft in de trein nadat een van de bolletjes die ze smokkelde, openbarstte in haar maag. De vrouw was echter niet alleen op de trein. Waar is de andere vrouw gebleven? Jana Berzelius spit de zaak uit en beseft al snel dat haar verleden hier meer bij betrokken is dan ze zou willen. Alle verdenkingen wijzen immers in de richting van Danilo, iemand uit haar verleden. Met alle kennis die hij over haar heeft, beseft ze dat hij voor heel wat problemen zou kunnen zorgen. Daarom wil ze hem vinden voordat de politie dat doet.

Onafhankelijk te lezen – maar lees Memento ook maar!

Narcotica is het tweede boek waarin Jana Berzelius centraal staat, maar is zelfstandig te lezen van eersteling Memento. Toch zou ik je aanraden om eerst ook Memento te lezen. Narcotica is een op zich staand verhaal, maar er zijn heel wat verwijzingen naar eerdere gebeurtenissen. Hoewel je alles wel zal kunnen volgen, vond ik het toch erg aangenaam om de hele historie in het achterhoofd te hebben bij het lezen van dit boek.

Emelie Schepp schreef opnieuw een mooi uitgewerkte thriller, met de nodige suspense en minutieus vormgegeven personages. De intrigerende verhaallijn maakt dat je meteen in het avontuur wordt meegezogen. Mysterieus, zorgvuldig opgebouwd en een veelzijdig hoofdpersonage. De boeken van Emelie Schepp hebben alles in zich om ook op het grote doek of op televisie te werken. Ik kijk in elk geval uit naar een derde deel in de reeks over Jana Berzelius.

Narcotica is verschenen in januari 2016 bij Uitgeverij De Fontein. Je kan het boek voor € 16,99 kopen bij o.a. Bol.com of Standaard Boekhandel.

Ik raad elke boekenliefhebber dit prachtboek aan. Heb jij onlangs nog iets leuks gelezen?

Lezersjury Fintro Literatuurprijs 2016

fintro, literatuurprijs, boeken, lezen

Enkele jaren geleden schreef ik me in voor de lezersjury van de Gouden Boekenuil én werd ik ook uitgeloot. In het gezegende jaar 2013 las ik de boeken van alle genomineerden: wat mij betreft waren “Ons Kamp” van Marja Vuijsje en “Dit zijn de namen” van Tommy Wieringa de absolute uitschieters. Wieringa won uiteindelijk de publieksprijs, de winnaar van de Gouden Boekenuil werd Oek de Jong met “Pier en Oceaan“.

Intussen is De Gouden Boekenuil de Fintro Literatuurprijs geworden. Ook dit jaar worden er weer honderd lezers gezocht die samen met Adil El Arbi het beste boek mogen bekronen. Op deze link kan je je inschrijven en wie weet kies jij samen met 99 anderen de winnaar van de Lezersjury.

Ik heb me alvast ingeschreven. Jij ook?

De BV en de schrijver

pascale naessens, puur eten 2, puur etenActeur en komiek Jacques Vermeire was een beetje boos. Boos en teleurgesteld. Om wat hij op de boekenbeurs heeft gezien. Hij kwam op de boekenbeurs om zijn boek/biografie, De Man met de Pet (Borgerhoff & Lamberigts), te signeren. Niet om stripalbums van De Kampioenen te signeren (“soms moest ik er zelfs een signeren waar DDT niet eens in kwam“) of om foto’s met fans te nemen. De boekenbeurs is een BV-beurs* geworden en de échte auteurs zaten vaak werkloos toe te kijken, aldus Vermeire.

Enerzijds heb ik wel begrip voor wat hij zegt. De serieuze auteur naast de BV krijgt heel wat minder aandacht van het publiek. De populairste auteurs deze boekenbeurs waren wellicht Pascale Naessens, Gert Verhulst en Jamie-Lee Six (ik had nog nooit van het kind gehoord, maar wát een rij!). De “echte” auteurs zaten er bij momenten bij en keken ernaar.

Maar misschien moet je het ook anders bekijken. De boekenbeurs is een jaarlijks terugkerend, gigantisch evenement. Twaalf dagen lang viert de literatuur hoogtij in Antwerp Expo. Zou zo’n evenement mogelijk zijn met alleen maar onbekende auteurs, plus enkele zwaargewichten genre Tom Lanoye en Pieter Aspe? Dat lijkt me twijfelachtig in deze tijd. Bovendien lokken de BV’s een heleboel mensen naar de beurs die minder geïnteresseerd zijn in echte literatuur, maar die er op deze manier tóch mee geconfronteerd worden. En die groep mensen zal vaak makkelijk verleid worden om toch ook eens een roman mee naar huis te nemen. En is dat geen win-win voor iedereen?

Mijn boekenoogst dit jaar was vrij beperkt. Ik kocht er slechts twee (voor mezelf dan toch): ééntje van een BV (Puur Eten 2 van Pascale Naessens – al heeft ze intussen bewezen dat ze toch meer is dan de zoveelste BV die een kookboek uitbrengt!) en eentje van een schrijfster (Hotel zonder sterren van Lara Taveirne).

Vinden jullie de boekenbeurs teveel BV en te weinig literatuur is – of is het wel ok zo?

Veel gekocht dit jaar?

*Voor de Nederlanders: BV betekent Bekende Vlaming

Boekenbeurs 2015

Diane Broeckhoven, boekenbeursEindelijk is het weer die tijd van het jaar! De bladeren vallen van de bomen, het is al wat frisser én de boekenbeurs is gestart! Nog tot en met woensdag 11 november opent Antwerp Expo de deuren voor elke boekenliefhebber. Een evenement dat ik sinds mijn tiende nog nooit aan me heb laten voorbijgaan.

Waarom?“, vraagt u zich misschien af. “Uiteindelijk is die boekenbeurs toch niet meer dan één grote boekhandel waar je bovendien nog eens moet voor betalen als je er binnen wil gaan?” Inderdaad, de toegang kost tien euro. Maar je moet al heel veel pech hebben als je niet aan een gratis ticket raakt (de kranten, websites,… smijten er bijna mee naar je hoofd). En het is natuurlijk geen doordeweekse boekhandel. Je vindt hier quasi alle titels, auteurs komen signeren, er zijn lezingen,… De sfeer die de boekenbeurs uitademt is heerlijk. Ik wentel me er maar al te graag een weekje in.

In een vorig leven, toen ik nog bij een educatieve uitgeverij werkte, stond ik heel wat dagen op de stand. Wat een heerlijke tijd! Nu kom ik als bezoeker, maar dat is al even fijn.

Mijn doel dit jaar? Vooral niet té veel boeken kopen. Mijn lijstje beperkt zich op dit moment tot een laat verjaardagscadeau voor mijn lieftallige moeder (een boek van de nieuwe kookgoeroe, Pascale Naessens) en een nieuwe agenda voor volgend jaar. Maar mezelf kennende, zullen er op het einde van de boekenbeurs ook heel wat impulsaankopen in mijn zak zitten.

Eergisteren tekenden we al present op de vooropening. Daar kreeg ik van mijn lieve vriendin Els nog een verjaardagscadeautje. Naast een supermooie ketting van Les Cordes kreeg ik ook een hartje in Brugse kant met daarin een bruidspaar. Dat vond ze op een brocantemarktje bij Diane Broeckhoven, bij wiens ouders het nog aan de muur heeft gehangen. Heel leuk lieve dames! Enne, Diane die vind je nog een aantal keer op de boekenbeurs op de stand van Uitgeverij Vrijdag. Allen daarheen!

Kom ik jullie misschien tegen op de boekenbeurs?

As We Speak # 1

Bizar toch, hoe die Kelly telkens weer leuke rubriekjes schrijft en fijne acties op touw zet. Vandaag mijn eerste As We Speak!

– Lezen: Een ramp! Ik ben vol ijver begonnen in Great Expectations van Charles Dickens. Ik heb me met groot gemak voorbij de eerste helft gewerkt maar nu ligt het stil. Volledig stil. Geen tijd, te moe, geen zin. Maar kom, volgende week ga ik er weer voor. Want daarna liggen er nog heel wat leuke boeken te wachten: Het Bestand van Arnon Grunberg, De trapchauffeur van Marnix Peeters en de nieuwste van Rudy Soetewey!

– Kijken: The Blacklist. Mijn held is terug. Ik schreef er al eens over: The Blacklist is zonder twijfel het beste programma van de afgelopen tien jaar. Verder probeer ik ook Forever en Person of Intrest te volgen. En daar stopt het televisiekijken wat.

– Eten: Ik let er een beetje op. Maar dat lukt niet altijd even goed. Gisteren ontbeten met een potje Yoghurt van Danone (een leuke herinnering aan #boostyourpositivity!), ’s middags een klein potje pasta. Goed bezig zou u denken. Fout gedacht. ’s Avonds met de ouders en de zus in de Quick beland. Daar gaan mijn goede punten. (Maar lekker dat dat was!)

– Sport: Valt hierover iets te zeggen? Toch wel: na een poging fitness en Milon Circle ben ik deze week voor het eerst buiten gaan lopen. Smaakt naar meer. Voorlopig toch. Via Groupon heb ik ook tien beurten op de powerplate gekocht. Benieuwd wat dat zal geven. En ik heb nog vijf skilessen die ik moet gaan volgen.

– Volop bezig met: Aha, mijn geheimpje! ’t Is spannend en leuk, maar af en toe mag ik hier toch eens iets voor mezelf houden he?!

– Bloggen: Gaat eventjes erg rustig. Wegens zoveel activiteiten en zo weinig tijd. Ik probeer dagelijks al mijn favoriete blogs te lezen, maar zelfs daar kom ik niet altijd aan toe. Maar hey, ik ben jullie niet vergeten hoor!

Literatuurtip # 1: Bart Van Loo meets Napoleon

napoleon; bart van loo; brugse boekhandel

Eergisteren voor het eerst in de Brugse Boekhandel geweest. Wat we daar deden? De fijne mens Bart Van Loo kwam er zijn nieuwste boek voorstellen. “Napoleon. De schaduw van de revolutie”. Een fijne avond waarin Bart op meesterlijke wijze het publiek warm maakte om zijn nieuwste boek aan te kopen. Wat we uiteraard ook hebben gedaan. De bijna 500 pagina’s tellende  klepper ligt hier intussen ongeduldig op mij te wachten. Ik kijk ernaar uit.

En wie niet zo in Napoleon geïnteresseerd is, hoeft niet te wanhopen. Bart Van Loo heeft al heel wat titels op zijn palmares staan. Frankrijk is de gemeenschappelijke factor. Daaruit vertrekkende schreef hij ook al over koken (voor de vrouwen), seks (voor de mannen), chanson (voor iedereen. jong en oud. man en vrouw),… Een absolute aanrader!

De boeken van Bart zijn altijd al subliem geweest. Als verteller en podiumman heeft hij pas écht een ware metamorfose ondergaan. Ik was erbij toen hij een van zijn eerste optredens gaf, bij Vitalski thuis. Ik heb nog nooit iemand zo gestresseerd, zo bleek, zo vol stress gezien als Bart toen. Maar het moment dat het moest gebeuren, smolten al die twijfels en onzekerheden weg en stond hij daar. En zie hem nu. Een echt podiumbeest die de boel helemaal onder controle heeft. Knap.

P.s.: Hier vind je het portretinterview dat ik vorig jaar met hem deed voor De Streekkrant.