Wat vliegt de tijd ongelofelijk snel. Bij de vorige As We Speak zat ik nog met een bolle buik achter mijn laptop. Deze post typ ik met een jengelende baby naast mij. Hij heeft net gegeten, hij is dus blij, hij lacht en hij probeert zich verstaanbaar te maken. Dat lukt voorlopig nog niet, maar alles op zijn tijd. Hoe verging het jullie al die tijd?

Achter elke sterke vrouw…

Staat een nog sterkere man. De afgelopen maanden zijn voorbij gevlogen en dat heb ik vooral aan mijn fantastische lief te danken. Die eerste nachten? Dat deed hij. Dat eerste badje? Dat deed hij. De eerste pamper die overstroomde? Daar ontfermde hij zich over. En dan heb ik het nog niet over al die volgende keren bij al die dingen… Zonder hem waren de afgelopen maanden nooit zo vlot en gemakkelijk verlopen.

Corona…

Is nog altijd niet achter de rug. We leken er eventjes vanaf te gaan geraken, maar het kwam weer terug. Dubbel zo hard lijkt het wel. Ik ken nog altijd maar weinig mensen die het zelf hebben gehad. Ik ken ook weinig mensen die zich totaal niet aan de regels houden. Maar ik ken ook bitter mensen die zich 100 % aan de regels houden. En dat vind ik helemaal ok. Ik ben ervan overtuigd dat als iedereen zijn gezond verstand zou gebruiken, het allemaal zo’n vaart niet zou zijn gelopen. Maar ik ben er ook van overtuigd dat we ons niet zo strikt moeten opsluiten als sommige mensen wel eens lijken te geloven. Redelijkheid is altijd de beste guideline… Anyway, we zijn weer vertrokken voor een aantal weken in semi-lockdown. Sterkte allemaal.

Vinted…

Blijft echt mijn beste ontdekking van de afgelopen maanden. Amai, wat heb ik al geld bespaard. En ook weer geld uitgegeven aan dingen die ik eigenlijk niet nodig heb. Maar dat is niet zo erg, want die nieuwe botjes van Essentiel kosten op deze manier eigenlijk niks. En UGGS zijn absoluut hun geld niet waard, maar ze zitten wel lekker warm aan mijn voeten voor nog geen tien euro.

Lezen…

Komt er eindelijk weer eens van. Voor De Zondag schreef ik een stuk over het nieuwste boek van Elena Ferrante. Dus las ik uiteraard dat nieuwste boek. En dat beviel me wel. En zo kocht ik dan ook maar meteen de hele Napolitaanse reeks. En wow, wat werd ik daar meteen ingezogen. Een absolute aanrader. Misschien schrijf ik er binnenkort wel eens een apart stukje over. En ik liet me ook overhalen om aan de reeks van De Zeven Zussen te beginnen. Altijd een slecht idee in mijn geval, want ik kan natuurlijk niet stoppen na nummer 1. Ik zit intussen aan nummer 5 en ga ze nu maar allemaal lezen.

En hoe gaat dat met jullie intussen?