Gewicht heeft me nooit bovenmatig geïnteresseerd. Omdat ik er ook nooit problemen mee had. Ik ben niet dun, maar ik weeg zeker ook niet teveel. Mijn BMI is perfect gezond en ik heb me altijd goed in mijn vel gevoeld. Soms zeggen mensen wel eens dat ik zo’n goed figuur heb, maar die liegen een beetje, want ik zie toch wel wat buikvet of dikke billen. Of ik ben gewoon te streng voor mezelf, dat kan natuurlijk ook. Om maar te zeggen: gewicht is hier nooit een issue geweest en ik heb altijd frieten gegeten en cola gedronken alsof ik dringend twintig kilo moest bijkomen.
De sumoworstelaar
Maar de tijden zijn veranderd. Ik ben zwanger en er zit een klein jongetje in mijn buik. Dat kleine jongetje blijft echter niet klein en dat merkt mijn weegschaal. Want jawel, ik heb intussen een weegschaal gekocht. En niet elke dag, maar toch enkele keren per week ga ik daarop staan. Om vervolgens een zenuwinzinking te krijgen. Daarnet was het weer zover: tegenover anderhalve week geleden is er bijna twee kilo bij. En dat zorgt voor paniek. Ik ben al serieus over de helft, maar ik moet nog wel eventjes. In mijn eigen beeldvorming zie ik er intussen al uit als een sumoworstelaar.
Zwanger is niet dik?
Mijn lief vindt dat ik overdrijf. En serieus overdrijf. Maar hij is een man. En mannen lijken anders naar dit gegeven te kijken dan vrouwen. “Maar ge zijt zwanger, dat is niet dik zijn, dat hoort er gewoon bij”. Misschien is dat wel waar, maar zo voelt het niet. Ik word stilaan moddervet. Gelukkig vooral mijn buik. Armen, benen en gezicht lijken toch nog een beetje gespaard te blijven. Maar het cijfer op mijn weegschaal is meedogenloos.
Bye bye aperitief
Nog even en ik moet bevallen. Dan komen er “spontaan” enkele kilo’s uit. Maar niet alles vermoed ik. En wat dan? Zij die nooit gesport heeft, zal moeten beginnen sporten? Ik zie het nog niet meteen gebeuren. Maar het zal moeten. Terwijl ik vooral zin heb om hele aperitiefsessies te houden en opnieuw te drinken. En opnieuw frieten te gaan eten in de Quick eens die corona wat is gaan liggen. Maar het zal even water en brood worden…
Ervaringsdeskundigen, wat moet ik doen?
La Vie de Falderie 
9 maand zwanger, 9 maand ontzwangeren…
LikeGeliked door 1 persoon
Geduld hebben. Ook na je zwangerschap, misschien zelfs zeker na je zwangerschap. Na de geboorte van mijn zoon was ik amper een kg lichter, een frustrerende uitzondering na het bevalling van 3,8 kg kind en dan nog zoveel meer. Maandenlang gebeurde er zo goed als niks op de weegschaal en overweldigend veel op alle andere vlakken van mijn leven. Rond zijn eerste verjaardag ging mijn gewicht ineens weer naar beneden naar 1kg meer dan het startgewicht, zonder er echt iets voor te doen. Mild zijn voor jezelf en jezelf tijd geven is mijn advies. Er zijn meer dan genoeg andere dingen die energie vragen eens je zoontje er is. Plus, het kan ook anders. Bij de dochter kon het me hoegenaamd niet meer schelen wat de weegschaal zou zeggen. Ironisch genoeg was ik toen al terug op mijn startgewicht voor het eind van mijn zwangerschapsverlof. Je kunt niet echt voorspellen wat je lichaam zal doen, maar je kunt je hoofd wel trainen om je lichaam te zien als iets wat een prachtprestatie leverde en daarna recuperatie tijd nodig heeft. Klinkt makkelijker in theorie dan dat het is in de praktijk, dus veel succes ermee!
LikeGeliked door 1 persoon
Dat zou ik ook met je verloskundig of andere begeleiders bespreken want als je zo bang bent om een paar normale zwangerschapskilo’s aan te komen heb je daarbij toch wel hulp en een luisterend oor nodig dat je gerust stelt
LikeGeliked door 1 persoon
Goh… er is dik en er is zwanger. Ik ken het verschil, want ik was ooit écht moddervet. Neen, je moet niet gaan sporten na je bevalling. Je mag gaan sporten. Want alles wat moet, dat doe je niet graag, en bijgevolg niet. Zoek een leuke bezigheid voor jou en je baby na de bevalling (wandelen lijkt mij bijvoorbeeld super, dat kan nu ook nog), eet gezond en evenwichtig (en ja, die aperitiefsessie én die frieten mogen dan best wel, maar niet op 1 dag 😉 ) en je zal zien dat al die zwangerschapskilo’s heel rustigaan wegsmelten.
LikeGeliked door 1 persoon
Als je nu voor ogen hebt dat je eigen schoonheidsideaal een aantal kilo’s meer is dan dat de gezondheidsindustrie ons oplegt, dan komt alles goed. Een mooi mens is een gelukkig mens . Succes !
LikeGeliked door 1 persoon
Het hangt af van het type dat je bent zei mijn gynaecoloog. De 25kg die erbij kwam tijdens mijn zwangerschap was er inderdaad, na enkele maanden, weer zo goed als af. Zonder sporten of diëten. Hij kreeg gelijk.
Maak je daar vooral geen zorgen om.
LikeGeliked door 2 people
Bij mij 3x hetzelfde als bij Els, en als je borstvoeding geeft mag je zeker NIET op dieet gaan, de kilo’s vliegen er dan gewoon af!
LikeGeliked door 1 persoon
Toen ik zwanger was samen met mijn schat ben ik niet aangekomen.
Bij R. zijn de kilo’s er nadien ook af geraakt. Een beetje opletten en het komt in orde!
LikeGeliked door 2 people
Bij mij vlogen de kilo’s er af na de zwangerschap, ik was zelfs magerder dan toen voor de zwangerschap. Je geen zorgen maken, het komt wel goed 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Ik was zo mager als een lat voor de zwangerschap, ben 17 (!!) kilo bijgekomen en enkele maanden na de bevalling waren die er allemaal weer af. Wel borstvoeding gegeven, niet gesport. Dus, komt allemaal goed!
LikeGeliked door 1 persoon
Iets met geduld, geduldig zijn en genieten vooral dat er een klein mannetje kwam logeren…💙
LikeGeliked door 1 persoon
Jij hebt er altijd geweldig uitgezien en ik denk …. dat jij zo een vrouw bent die met heel weinig moeite terug haar mooie lijntje gaat krijgen. No stress!
LikeGeliked door 1 persoon
Zo lief 🙂
LikeLike
Vraag eens aan je moeder hoe zij dit ervaren heeft. Meestal ligt dat in dezelfde lijn. Een punt is zeker, jullie zullen nooit dikkerds worden. Gewoon normaal eten en niet voor 2. Maar nu vooral genieten. En inderdaad je zoontje weegt ook wat, de moederkoek weegt ook en heel veel zwangere vrouwen houden vocht op. Ik had bij de zwangerschap van Senne gezwollen voeten, dus misschien zat er een halve kg in mijn grote teen? 😘
LikeGeliked door 1 persoon
Maak je dus geen zorgen Valerie, na de bevalling waren bij mij de kilo’s er snel af zonder al te grote inspanningen
LikeGeliked door 1 persoon
Bij de oudste lag ik 12 weken plat in het ziekenhuis, tijdens Sinterklaas, kerst en nieuwjaar. En oeh boy wat was ik een dikke pad geworden. 28 kilo erbij en de laatste 2 weken wilde ik gewoon niet meer op de weegschaal.
Alles kwam goed, ik verloor elke kilo zonder diëten, maar het vroeg wel een jaartje, op gewoon tempo.
Bij de tweeling heb ik NIETS gesnoept, zeer gezond gegeten, veel fruit enz en kwam ik 16 kilo bij. Die zijn er op 2 kilo na afgegaan.
Ondertussen ben ik 42 en blijken die extra kilo’s van de voorbije 6 jaar moeilijker dan de zwangerschapskilo’s. Ik ben niet dik, maar er zou toch 8 kilo af mogen van mij.
Jouw zwangerschapskilo’s komen goed, probeer vooral te genieten van het wondertje in je buik 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Hier 30kg, in April bevallen, september alles weg… Proficiat trouwens… Het was mij ontgaan dat je zwanger was..
LikeGeliked door 1 persoon
Oooh herkenbaar! Dat houdt mij toch ook wel bezig. Ik heb geen weegschaal en heb mij hiervoor zelfs bijna nooit gewogen. Dan werd ik zwanger en moest ik ineens op de weegschaal en woog ik 10 kilo meer dan tien jaar geleden en toen was de baby nog echt héél mini. Ondertussen komen er gestaag ook kilo’s bij en ik vind dat altijd wel een momentje zo bij de gynaecoloog op de weegschaal maar ik probeer het me ook niet te veel aan te trekken, al had ik dinsdag wel ook een kleine inzinking omdat ik me een dikke koe voelde en mijn kleren mij niet meer mooi passen :p Ik heb mij dan als troost een mooi zwangerschapsjurkje gekocht waar ik el in pas en me mooi in voel.
LikeLike