Niets zo moeilijk als het vinden van een naam voor je toekomstig kind. Een meisje, dat zou niet zo moeilijk zijn geweest, want daar hadden we meteen een gezamenlijk idee voor de naam. Een jongen heeft echter heel wat meer voeten in de aarde.
Weinig mooie jongensnamen
Het is niet zo dat we het helemaal met elkaar oneens zijn, integendeel. Over de meeste namen zijn we het eens: die vinden we gewoon niet zo heel erg mooi. Af en toe kwamen we wel eens verschillen tegen. Maar meestal waren we het wel eens. Vrij snel kwamen we op een lijstje met een vijftal namen. Maar de knoop doorhakken, dat was een stuk moeilijker. Uiteindelijk moet dat kind de rest van zijn leven met onze keuze verder. Lang stond Louis op nummer 1, maar helemaal overtuigd was ik toch niet. Mijn zus was dan weer rechtstreeks verantwoordelijk voor het meedogenloos killen van de naam Leo. Nochtans een heel mooie naam, maar ik heb het liedje van Leowafels nog altijd niet helemaal uit mijn hoofd…
Vlaams-Waalse verschillen
Zoals ik eerder al vermeld heb kom ik zelf uit Vlaanderen en mijn vriend uit Wallonië. Dat zorgde toch voor enkele no-gos wat betreft de naamkeuze voor ons toekomstig kind
- De ene hond is de andere niet: zo was er die ene naam die bij hem en zijn Franstalige vrienden goed werd bevonden, maar die bij mij onverbiddelijk de vuilbak in ging. In Vlaanderen wordt die specifieke naam immers geassocieerd met de naam van een…hond. No way, dat ik mijn kind een hondennaam geef
- Té Frans of té Nederlands: Kees bestaat niet in Wallonië en Arnaud ziet er voor mij te Frans uit. Arno was daarentegen wel een optie, een mooi Belgisch compromis
- Politieke gevoeligheden: mijn kind Elio noemen zou nooit in me opkomen, maar Theo vind ik daarentegen wel echt een mooie naam. Voor mij was dat lang nummer 1. In Wallonië worden er echter niet altijd de meest positieve associaties gemaakt. Exit Theo dus.
We zijn er klaar voor…
Wat de naam betreft dan toch. Heel wat andere vraagtekens staan wel nog open. Maar die naam, dat zit wel snor. Zolang er niets gedrukt staat, kan alles uiteraard nog veranderen…
Vind/Vond jij het ook zo moeilijk? Of zou jij meteen een leuke jongensnaam weten?
La Vie de Falderie 
Supermoeilijk vond ik dat! Sommige mensen hadden heelder lijsten, ik was blij als we tot 1 naam konden komen 🙂 wat telkens ook wel tijdig is gelukt. Ook wel leuk…
LikeGeliked door 1 persoon
Bij ons was het omgedraaide waar : heel veel jongensnamen en enkele meisjesnamen. Wij wilden namen kiezen waarvan er geen 3 in dezelfde klas zitten en kozen bewust voor Dean en Kane ! Alhoewel ik bvb. Gust een leuke vind ! Ben benieuwd !
LikeGeliked door 1 persoon
Ik maak altijd onmiddellijk associaties, blij dat het niet Arno geworden is! Leowafels zijn hier jaren niet zoveel vernoemd geweest 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
stel dat we toch nog veranderen durf ik dus nooit of te nimmer nog voor Arno kiezen! 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Misschien vind je inspiratie tussen de voornamen of tweede voornamen van je ouders/grootouders?
Mijn dochter is genoemd naar haar overgrootmoeder Emilie waar ik mooie herinneringen aan heb.
LikeGeliked door 2 people
dat had inderdaad een leuke piste kunnen zijn, maar uiteindelijk hebben we voor iets helemaal anders gekozen
LikeLike
Onze dochter is vernoemd naar mijn mama, een beetje zoals Els hierboven zegt. Wij vonden namen kiezen niet zo moeilijk, ieder moet zijn ding doen, maar ik vind wel dat sommigen geen rekening houden met het feit dat een kind er wel een leven lang mee verder moet… jammer.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb al heel lang 3 meisjesnamen en 3 jongensnamen. Een aantal daarvan waren door m’n ex ook goed bevonden toen wij voor een kindje aan het proberen waren. Geen idee of m’n nieuwe vriend die ook leuk gaat vinden, als het er bij ons ooit van komt. Je kiest dat altijd met 2. Dus ik kan zoveel namen in mijn hoofd hebben als ik wil 😊!
LikeGeliked door 1 persoon
Jongensnamen vind ik veel moeilijker dan meisjesnamen precies. Hoewel de naam ‘Juliette’ ook een behoorlijke bevalling was, ben ik blij dat het een meisje werd, en we ons hoofd niet moesten breken over een jongensnaam.
Ik ben benieuwd wat de uiteindelijke keuze wordt!
LikeGeliked door 1 persoon
echt véél moeilijker. bij een meisje was het bij ons eigenlijk direct gekozen..;
LikeLike
Mijn neefje heet Leo en in een internationale context (mama/zus is tweetalig F/N, papa/schoonbroer N; ze leven in het buitenland) uiterst geschikt.
Mag ik aanraden een naam te kiezen waar de spelling universeel van is. Théo of Theo? Arnaud of Arno? Ik heet Timothy Junes en ik ben het soms beu mijn naam te moeten spellen. “Met een y ja, nee achteraan. En een h. Ken je Timothy Dalton niet?”
Jullie moeten die mooi vinden, maar jullie kind moet die dragen. Hij zal brieven krijgen. Een e-mailadres…
LikeGeliked door 1 persoon
Thelio lijkt me een mooie jongensnaam. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Wij vonden heel vlug een passende naam voor onze twee zonen. Die gaan nu toch al 38 en 35 jaar mee, dat wil toch iets zeggen :).
LikeGeliked door 1 persoon
Ik wil geen kinderen maar als ik een knul zou krijgen poepoe, ik heb keuze uit 2 vaders een broer en een opa aan mijn kant en uiteraard mijn eigen vent dan nog. Een meid zou makkelijk zijn, niet mijn naam noch iets wat er op lijkt en wel naar mijn oma. Maar goed ik hoef me er niet druk over te maken. Wel een tip om door te geven aan iedereen in jouw situatie, geef je kinderen niet een naam met dezelfde voorletter als er post binnenkomt is het maar de vraag voor wie het is. En als je meerdere namen kiest zorg dat die eerste letter hetzelfde is als de roepnaam. Elisabeth en Liesbeth, het is irritant dat ik een roepnaam heb. Ik vroeg mijn vader ooit waarom hij me niet gewoon johanna cornelia had kunnen noemen (ook naar diezelfde familieleden). Hij zei; Had je een knul moeten zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja Valérie, ik ben natuurlijk oud genoeg om je papa te zijn en in de tijd toen Bruno als eerste geboren werd, wisten we niet eens of het een jongen of een meisje zou zijn. We wilden het toen ook niet weten hoewel dat een jaar of 2 later, bij de geboorte van Sofie wel al veranderde in ons gezin 😉 Soit, Bruno’s proefdrukgeboortekaartje vermeldde “Anne”. We hoopten een beetje op een zoontje als eerste, maar gingen uit van Anne, een meisje dus. De naam Bruno kozen we omdat mijn Oma die naam aankruiste in potlood, in een boekje dat ze voor mijn geboorte doorpluisde… En we vonden het warm klinken… Terwijl anderen denken, Bruno Byttebier, nee toch, geen 2 B’s… Veel geluk in je zwangerschap en blijf delen!
Liefs uit Kortrijk! Koen.
LikeGeliked door 1 persoon
Wij hadden een systeem met een rode, oranje en groene lijst. En het werd er uiteindelijk eentje van de oranje lijst :p Want wie nooit zijn zoon nu naar kattenvoer … Wij dus :p
Als Felix een meisje was geweest was het sneller gekozen geweest maar die jongensnamen waren best lastig.
Bij Theo denk ik trouwens niet meteen aan Francken. Maar nu jij dat zo vermeldt, is de naam wel een tikje verpest :p En inderdaad zoals Timothy zegt, niet te creatief zijn met de schrijfwijze. Ik moet telkens herhalen met een K, en I-E-N achteraan. Om daarna ook nog eens de schrijfwijze van mijn familienaam te moeten verduidelijken.
LikeLike
*wie noemt … (danku autocorrect)
LikeLike
Ik heb drie kinderen twee jongens en de jongste is een meisje. Voor de jongens wilden we een korte naam zodat ze die niet konden afkorten of vervormen. En dat is gelukt. Maar het derde kind ( en zoals al gezegd wisten we tot de geboorte niet of het een jongen of een meisjes zou zijn) lag dat heel wat moeilijker. Hier speelde de taal een grote rol. Mijn was een Luxemburger en ik een Vlaamse. Ik wilde Evelyne of Moira, mijn man Alexandra. Met de gedachte van die lange naam dat ze zouden kunnen afkorten was ik niet akkoord. Voor een jongen zou het Fabian zijn.. Toen het een meisje was moesten we holderdebolder beslissen en werd het doodsimpel Sandra. Een naam die op dat ogenblik geweldig in was. Tot heden vind ik een heet mooie naam voor een mooi( ahum) meisje 🙂
LikeLike