Beestjes, beestjes, overal beestjes

papegaai, planckendaal, zoo, mechelenLaten we even teruggaan naar 1994 – al kan ik er ook enkele jaren naast zitten. Ik ben acht, mijn kleine zusje is op dat moment echt nog kleiner dan ik. Een – dan nog – schattig dropje van vijf. We zijn met bobonne en bompa in Planckendael en we staan aan het papegaaienkot. Wat maken die beesten een lawaai. Dat vindt mijn kleine zusje ook. Dus zet ze haar kleine mondje open en de beesten zwijgen. Nu pas zie ik de gelijkenis tussen mijn zusje en die kleurrijke papegaaien: kleine creatuurtjes waar verdomd veel geluid kan uitkomen!

En we komen terug naar 2018. Ik ben jaren niet meer in Planckendael geweest. Het park is verdeeld in werelddelen. Was dat vroeger ook al zo? Je kan zomaar tussen de pinguïns lopen. Kon dat vroeger ook al? En voor je het weet wordt je weer meegezogen in die wondere wereld. Planckendael, ik kom zeker nog terug!

Ga jij wel eens naar de dierentuin? Naar dewelke?

 

9 comments

  1. Wij wonen op fietsafstand (of wandelafstand maar dan ben je iets langer onderweg natuurlijk) van de Zoo en hebben dus uiteraard een abonnement waarmee we ook naar Plankendael kunnen, maar dat doen we maar een keer of zo per jaar. En als we in de zomer aan de zee zijn, springen we ook minstens 1x in het Serpentarium binnen. In de Zoo wil mijn dochter ook altijd zeker de reptielen zien, dus een hele reptielenzoo is helemaal een feest, al durft ze toch geen slang vast te houden (dat mag daar soms). Die indeling in continenten in Plankendael vind ik wel prettig.

    Like

  2. Naar Planckendael ga ik het liefste. De opzet van dat dierenpark vind ik mooi gedaan en het geeft ook een ruimtelijk gevoel, iets wat ik mis in ‘de Zoo’.

    Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s