Vorige week werd Koningin Fabiola begraven. Deze post gaat niet over de monarchie, noch over Fabiola. Ik vind dit niet de juiste plaats, noch het juiste moment om mijn mening over de Belgische monarchie te spuien. Meer nog, de reacties die ik op internet las over het overlijden van Fabiola, waren niet aan mij besteed. Als zo iemand sterft, mag dat volgens mij niet aangegrepen worden om stellingen contra de monarchie te verkondigen.
Nee, deze post gaat over Will Tura, koning van het Vlaamse lied. Goede, oude Will mocht – net als tijdens de begrafenis van Boudewijn indertijd – een van zijn klassiekers brengen. Hoop doet leven. Ik hou wel van Vlaamse muziek (ik heb een gênante platenkast boordevol Nederlandstalige muziek). Will Tura ken ik daarentegen niet zo goed. Ooit ging ik wel eens naar een kerstconcert van hem in mijn geboortedorp en dat was ronduit indrukwekkend. De man heeft een stem als een klok en kan écht wel zingen. Nog indrukwekkender was wellicht de sterkte gelijkenis met de beelden van 21 jaar geleden toen Boudewijn stierf. Zijn stem heeft de tand des tijds goed doorstaan en ook qua uiterlijk lijkt de man geen 21 jaar verouderd te zijn. Sterk!
La Vie de Falderie 
Ik had net dezelfde bedenkingen, zowel wat betreft zijn uiterlijk als zijn stem…
LikeGeliked door 1 persoon
Het komt heel zeker door zijn choco-dieet 🙂 !
LikeLike
Choco-dieet?! 😮
LikeLike
Jawel – hij draait elke middag een lepel choco tussen zijn spruiten 🙂 !
LikeLike
Nu hou je me voor de gek?!
LikeLike
Iemand voor de gek houden ligt niet in mijn aard. Of toch, meestal niet.
LikeGeliked door 1 persoon
Onverwacht kantje van Will! 🙂
LikeLike
tis dan ook ne Westvlaming hé, die hebben net dat ietsje méér…
🙂
LikeLike
Het is voor mij opeens heel erg duidelijk dat ik als Nederlandse weinig over Vlaamse muziek weet. Ik ken die goede man helemaal niet… Wel een prachtige stem!
LikeLike
De muziek noch de stem van Will Tura kunnen me bekoren. Maar alle respect voor de loopbaan van deze man.
LikeLike